ჩემო მეგობარო

მხოლოდ შენ გიმზადებ, მე დღეს ამ რითმებს და ალბათ ვეღარასდროს გინახულებ. ჩემო მეგბარო, ჩუმად გეტყვი თითქოს აპირებდე შენ ჩემს მიტოვებას. რითმებს ვეძებ ხედავ?

ჩემო ფერიავ

მინდა ჩაგეხუტო, მინდა გაგათბო, მინდა ჩვენი სამყაროს გზები განახო, ლამაზი გზა, ხსნილი დედამიწა შავად დავქანცო და შენი ცხოვრება სიყვარულით , მოელვარე ზღვაში ჩავახშო.

ჩემო ძვირფასო

ჩემო ტკბილო გოგონა, დღეს ჩვენი ერთად ყოფნის დღეებით ვსულდგმულობ. შენი დიდი მადლობელი ვარ. შენ დამაბრმავე. არაფერია ქვეყანაზე შენსავით სხივოსანი და ნაზი. ამას იმიტომ ვწერ რომ იქნებ შევძლო და ეს დამეხმაროს, შენზე ფიქრი მცირე ხნით მაინც ამოვიგდო

დუელში გიწვევ, ჩემო თავო !

დუელში გიწვევ, ჩემო თავო, ნუ ხარ მშიშარა. გამოდი ველზე დავამტვრიოთ ყველა სიჩუმე. შენი ბრალია, დამიჯერე, ჩემი კი არა, გულმა და თავმა ერთმანეთში რომ წაიჩხუბეს.

ჩემო საქართველო

მომნატრებიხარ ჩემო კახეთო, ჩემო საქართველო! მომნატრებია ყველა ხე და ფოთოლი შენი. შემყვარებია ყველა მდინარე და ყველა ხევი, მთა... ბარი... ქედი.... ზაფხულის წვიმის სურნელი და ქუჩები სველი. აქ შემოდგომის სიამაყე ვენახი, რთველი. იქით ზამთარში დათოვლილი

სიყვარულო ჩემო (ნაწილი2)

თუმცაღა ვალდებულება მაიძულებდა ნიკთან ერთად ამ ღამის გატარება,ვფიქრობდი მე რომც არა მასწავლებელი იულია ჩემს მეწყვილედ მაინც და მაინც ნიკს აირჩევდა.გადავხედე ანა,სდიდხნიანი ყოყმანის შემდეგ ანას იმედიანი სახის წყალობით დავთანხდი ამ აზრს და

სიყვარულო ჩემო (ნაწილი 1)

დროსთან ერთად,გადის საათები,წუთები,წამები და მათ შორის წარსულზე მოგონებანიც. ფანჯარასთან ჩაფიქრებული კი ვაანალიზებ რომ დრო და დრო მტკივნეულად თუ საამოდ გვედება გულზე ხიჭვათ განვლილი წლები. ზამთრის სუსხსა და სიცივეში,პლედში გახვეული ვზივარ

არ ვიცი ჩემო

არვიცი ჩემო რა გითხრა აბა, ჩემს უთქმელს ხშირად გებულობ ვიცი, ეს შემოდმომაც გაიხდის კაბას და ამინდების ირღვევა ფიცი. რომ ახლა ხშირად იწვიმებს ალბათ, რომ ეს დღეებიც მცირდება უფრო,

ჩემო გოგონავ..

ახლა დაგაძინე და წარსულზე ჩავფიქრდი. შენი არსებობის შესახებ , რომ გავიგე უკვე ცხეა კვირის ორსული ვყოფილვარ. თვალებს არვუჯერებდი , როცა ექიმმა პატარა მონიტორზე შენი პირობითი ხელები და ფეხები მაჩვენა . ვტიროდი როცა სენი უსწრაფესი გულისხემა მოვისმინე.

ჩემო ვერ ვსწავლობ უშენოდ ცხოვრებას

28აგვისტოს 3 წელი გახდება რაც შენ აღარ ხარ და მე ისევ შენით ვცხოვრობ,ჩვენი ტკბილი მოგონებებით.... საფულე შენ რომ მაჩუქე დამეხა,მაგრამ ახალს არ ვყიდულობ,ჩანთებიც სულ გადაიქუცა მაგრამ ხშირად მაინც ვხმარობ,ყვავილები დაჭკნა,მაგრამ ისევ ჩემს