იცლი და ოთახს მიცლი

დევს ხერხემალი სკამზე, იმტვრევა ყველა მალა მე ვოცნებობდი სხვაზე ჰოდა ასრულდა მარა... ასრულდა მხოლოდ ფიქრი, სურვილები ხომ არა, ათასი აზრი "მიქრის" ჩემთან ჩერდება განა...

არ ჩერდება დრო

რამდენს ვცდილობ, უშედეგოდ ვერ ვაჩერებ დროს, საკუთარ თავს ვებრძოლები და ვერ ვუგებ ომს, და წარსული ყველაფრისთვის, პატიებას მთხოვს, ბოდიშს მიხდის იმისთვის, რომ ვეღარ ვუგებ ბრბოს

სად ჩერდება წამი?

მეც მასთან ერთად ვსუნთქავ, განვიცდი, მისი თვალებით ვხედავ სამყაროს, ის მწამს, რაც მას სწამს. აჩრდილივით, სულივით ჩამოვუჯდები ხოლმე გვერდით და თავს მხარზე ჩამოვადებ. არ ვტყდები, რომ სიგარეტის კვამლით ვიხრჩვი, რადგან ვიცი, რამდენად მნიშვნელოვანია

მის მკლავებში დრო ჩერდება(1)

სწორ გზაზე მიმავალს, მოულოდნელად, არსაიდან გაჩენილი ახალგაზრდა ბიჭი ისე შემეფეთა, წონასწორობა ორივემ დავკარგეთ და დავეცით. ბიჭის სახეს რომ შევხედე, ძალიან გაკვირვებული თვალები ჰქონდა, ალბათ მანაც ვერ შემამჩნია და ალბათ ისიც გაკვირვებას კითხულობდა