ჯანდაბა! (27)

ადმინისტრაციაში ყველაფერი მოვაგვარე. პასუხისმგებლობა საკუთარ თავზე ავიღე და შრეკისთვის სუფთა ტანსაცმელი და თმის საღებავი ვიყიდე.ვერ ვუყურებდი ასეთ განადგურებულს! იგივე განცდა,იგივე ტკივილი,რაც მისი დანახვისას განვიცადე! ცარიელ კედელს მიშტერებული

შევსებული არსებობა - დასასრული 23,24,25,26,27

თუხარელი ისე სწრაფად გაემართა კახასკენ, რომ სალომემ თვალიც ვერ შეასწრო რა დროს გააღო კარი. _ რა ხდება აქ! _ არაფერი ისეთი ძმაო.. _ რა ხდება მეთქი აქ?!.. სალომე.. – მობრუნდა სალომესკენ ალექსანდრე.. სალომე მიხვდა მისი ერთი სიტყვა და კბილებმოკრაჭუნე

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 27)

და გაითიშა. ერეკლე ეცა ტელეფონს და იგივე ნომერზე გადარეკა მაგრამ უშედეგოდ. -ანკა ფეხი არ გაადგა სახლიდან!-გიჟივით გავარდა სახლიდან

შენს მეზობლად (ნაწილი 27)

დილა იყო, როცა ლუკამ თვალები გაახილა, ადგილზე ჩამძინებიაო გაიფიქრა და ოთახში გაიარ-გამოიარა. ცარიელმა სახლმა ბიჭს სევდა მოჰგვარა, დაალკდა ლიზის ფუსფუსი დილაობით და ხმამაღალი ტიტინი ბევრ უაზრო თემაზე. სწრაფად ისაუზმა და მასთან წასასვლელად მოემზადა,

one thing(თავი 21,22,23,24,25,26,27,28,29,30)

ავკრიფე ენის ნომერიო.. -ოოჰ როგორ გგახსენდიი?..(ენი) -როგორ გამახსენდი კიარა ჩქარა ჩაალაგე ჩანტა და გადმოფრინდიი!!(მე) -რა ვქნაა?...(ენი) -რადა გაეყარნენ ესენი..ჰეე მიდიი.. -ვაიმეეეეეეეეეეეე!! რამაგარიაა!1 მაიკსაც ვეტყვი და მოვდივაართ.. -აა