stokholm syndrome #10

თავი მეათე -კბილის ჯაგრისი მოგიტანე!-უთხრა ბიჭმა და დივანზე ცელოფნის პარკი დადო. -კიდევ?-ჰკითხა გოგონამ , ისე რომ თვალი არ მოუცილებია ლაქისთვის კედელზე. -სხვა რამეც გინდოდა? -საღებავები... -საღებავები?-გაუკვირდა ბიჭს. -შენ რა, ხატავ? -რაღაც ასეთი...

stokholm syndrome #9

თავი მეცხრე მირზა და ის ქალი საავადმყოფოში მივიდნენ. მირზას სახეზე მხოლოდ ლოთი ეწერა, ქალს კი ბევრი რამ, მკვეთრი კი მხოლოდ ერთი იყო, - დაბნეულობა. ერთკაციან პალატაში, ჭაღარა ქალი იწვა, თვალებდახუჭული და სახეშეწუხებული კვნესოდა. მირზამ ნაბიჯებს

stokholm syndrome #8

ლილი გულაღმა იწვა სინდის შელახულ, მტვრიან დივანზე, თვალებით სიბნელეს მიშტერებოდა და, თითქოს ამ ნესტიან სარდაფში კი არა სადღაც სხვაგან იყო. ამ სამყაროზე ბევრად შორს, ნაკლებად დესპოტურ მხარეში, სადაც ყველაფერი ფერადი იყო.

stokholm syndrome #7

თავი მეშვიდე იატაკს სველი ტერფები ელამუნებოდა და კვალს ტოვებდა. კვალი კედლის კუთხეში შეწყდა, იქ სადაც ქალი უკვე დიდიხანია ცრემლებგამოლეული ტიროდა.

stokholm syndrome #6

-მე პატიმარი ვარ? -რაღაც მსგავსი...-უპასუხა პირგამოტენილმა ძლივს გასაგონად. -პატიმარს ხომ აქვს ერთი ზარის უფლება? -გამარჯვებულის გამომეტყველებით შეხედა ბიჭს, - ნორმალურად ჭამა არ შეგიძლია? გულისამრევია... -ნორმალურად შენ ჭამე, არ მინდა დროზე ადრე

stokholm syndrome #5

კაცს ბრძოლის სურვილი სულ ცოტა ხნის წინ დაუბრუნდა,მაგრამ ენერგია,რომელსაც ტკივილთან ბრძოლა მოითხოვდა დიდი ხნის წინ გაცამტვერებულიყო.ბებია გამუდმებით ტელეფონთან ათენ-აღამებდა,იმედი ჰქონდა რომ ლილიზე რამეს შეიტყობდა,