ბედნიერება გაზიარებით (42)

ის იყო, გვანცა დაჯდომას აპირებდა, რომ მზერა რესტორნის შემოსასვლელი კარისკენ მიეყინა. სახეზე ფერი დაეკარგა. გაფითრდა. რესტორანში ქეთი შემოვიდა. გვერდით ჭაღარაშეპარული მამაკაცი მოყვებოდა. ქერა ნაცრისფერ ქურქში გახვეულიყო და რაღაცაზე გულიანად

ბედნიერება გაზიარებით (41)

სამსახურიდან დაბრუნებულს, ბევრჯერ დახვედრია სახლში, თბილი ვახშამი გაზქურაზე შემოდგმული. მაცივრის კარებზე ფურცელი მიკრული წარწერით: „გემრიელად ივახშმე. დაწუნება არც გაბედო, იმიტომ რომ მე მოგიმზადე. მიყვარხარ“

ბედნიერება გაზიარებით (40)

ყველას ნერვიულობა ეწერა სახეზე და ახალი ადამიანის მოლოდინი. _ნეტავ როგორია? გოგოა თუ ბიჭი? აჰ, როდის დაიბადება, როდის ავიყვან ხელში, - ბუტბუტებდა გვანცა და ნერვიულობისგან ლამის თითები დაიმტვრია.

ბედნიერება გაზიარებით (39)

_გადაირივნენ, ეს როგორ გაგვიბედა გვანცამო, - სერიოზული სახე მიიღო ავალიანმა. _რაიო? - შეიცხადა უფრო ხმამაღლა გვანცამ. _ჰო, როგორ გვაკადრაო,ჩვენი ნებართვის გარეშე როგორ გაბედა შეყვარებაო, თან რა მისი შეაფერისი შენ ხარო,

ბედნიერება გაზიარებით (38)

კიბეებზე ნარბენმა, ძლივს ჩაიწყნარა გული და სუნთქვა მეოთხე სართულზე, შენგელიების ბინის კარებთან. მკაცრად დააკაკუნა კარებზე. გამომეტყველებაც მკაცრი ჰქონდა. მზერა მრისხანე. უცებ რომ დაგენახათ, შიში დაგივლიდათ ტანში.

ბედნიერება გაზიარებით (37)

_მეგობართან ვიყავი მაგ დროს. - თავის მართლების ტონით თქვა კაცმა და ოთახიდან გასვლა დააპირა. _ის მეგობარი ქალი ხომ არ არის შემთხვევით? შეკითხვამ კაცს თავზარი დასცა, თუმცა არაფერი შეიმჩნია. _არა. - გასცა მოკლედ პასუხი და ოთახიდან გავიდა.

ბედნიერება გაზიარებით (36)

ვინ არის მაგის შვილი? - უხასიათობა დაეტყო ხმაში სვანს. _ერეკლე. - მოკლედ მოუჭრა გვანცამ. _ერეკლე? - ორაზროვნად იკითხა კაცმა. _ხო ერეკლე! _და ვინ არის ეს ერეკლე? - სახელი გაწელილად და ირონიით წარმოსთქვა ავალიანმა.

ბედნიერება გაზიარებით (35)

_ჰოდა მაგული ვნახე გუშინ, პირდაპირ ვერ მითხრა, მარა მიმახვედრა, რძლად მოსწონს გვანცა. - თქვა მანანამ თითქმის ჩურჩულით. _სერიოზულად? _სერიოზულად! _ვიფიქროთ მაგაზე, კარგი ბიჭია ნამეტანი ეს ერეკლე. - კმაყოფილი

ბედნიერება გაზიარებით (34)

_მე მაქვს წინადადება. - თქვა თორნიკემ და გვანცას მიუახლოვდა. _აბა გისმენ, იღაღადე! - გაეცინა გვანცას და ერთი ნაბიჯით უკან დაიხა, რადგან მამაკაცს თვალები ემღვრეოდა უკვე. _ ჯერ ახლოს მოიწი, - შეცვლილი ხმით წარმოსთქვა ავალიანმა და შენგელიას ხელი

ბედნიერება გაზიარებით (33)

_რა არის ეს? სად არის ჩემი ტანსაცმელი? - იკივლა გვანცამ და საწოლზე წამოხტა, - რატო მაცვია შენი მაისური? - მერე საწოლიდან ჩამოხტა, საკუთარ თავს მოჰკრა კელეზე ჩამოკიდებულ გრძელ სარკეში თვალი და კივილს უმატა,