გზა სადღაც გაქრა! 4

დილაადრიან სამსახურში გავემწესე,ვიფიქრე,მალენა დამხვდებოდა და მეჩხუბებოდა მისი დავალიანება რომ დავფარე,მაგრამ რედაქციაში სიწყნარე იყო.მოხუციც კი მშვიდად კითხლობდა რაღაც წიგნს.

გზა სადღაც გაქრა! 3

ღონემიხდილი გადავწექი გვერძე და ამოვიხვნეშე.მისი ნაკოცნის მერე,მარტო ტუჩები კიარა ყელიც კი ამეწვა შიგნიდან.ხელი კანზე მოვისვი და ღრმად შევისუნთქე,თითქოს ცოტა მომეშვა,მოვდუნდი და თვალებ მოჭუტული მივაშტერდი ჭერს.სიმშვიდე მალევე გაირღვა,ზიზის თითები

გზა სადღაც გაქრა! 2

-გადაწყვეტილი არაფერია,-მივუგე და ზურგი ვაქციე,სიმწრით კბილები ერთმანეთზე დავაბჯინე და ვიგრძენი,როგორ დამეძაბა საფეთქლები,-პასუხი ერთ კვირაში იქნება,-შევეცადე რბილად მეთქვა,აუღელვებლად.მისი რომანის წაკითხვის შემდეგ,მეგონა რომ მის შინაგანში შევაღწიე

გაქრა

ვუყურებდით წყვილებს ვიჯექით ერთმანეთის გვერდით ვუყურებდით როგორი ბედნიერები იყვნენ ისინი მაგრამ ჩვენ? ჩვენ ის ურთიერთობა აღარ გვქონდა დრომ წაშალა ყველა გრძნობა გრძნობა რომელიც ყველაფერს უძლებდა