ნეკნი დავკარგე, ხალხო, ბობოლა!

წინ მელის ჯვარი შემკული ეკლით, უკან სიკვდილი და სიმარტოვე, მინდა იცოდეთ, ასე რომ ეტრფით, ის ნეკნი გუშინ ობლად დავტოვე..

მე ის დავკარგე...

ორი დღის წინ გადავწყვიტე დამესრულებინა ჩემი ფერადი ცხოვრება და ყველაფერი სუფთა ფურცლიდან დამეწყო. ვიცი,რომ გავა დრო,მე სხვას შევხვდები.შემიყვარდება ის ადამიანი,რომელიც მისნაირი მზერით შემომხედავს,მაგრამ ის ის არ იქნება. მისი მზერა ზუსტად ისეთი არ

როცა შემიყვარდა,მაშინ დავკარგე (დასასრული)

დაბრუნდა და მისი დაბრუნების ამბავი ანიმაც შეიტყო.ისევ აფურიაქდა ანის სული,ისევ დაუბრუნდა აუტანელი გაურკვევლობის შეგრძნება,უნდოდა ენახა, მაგრამ ისევ რაღაც აკავებდა.გამოცდები დაიწყო,ამიტომ გიოს ნახვის დრომ ისევ გადაიწია.გიო არ ჩნდებოდა ანას ცხოვრებაში

როცა შემიყვარდა,მაშინ დავკარგე 2

გიორგისგან.ქუჩაში მიდიოდა თან ტიროდა,ვერ გაეგო რა გაეკეთებინა.გარეთ საშინლად წვიმდა,სულ დასველდა,თუმცა სიცივეს და დასველებას ვერ გრძნობდა,რადგან სტკიოდა,ძალიან სტკიოდა და ვერ ხვდებოდა ესეთი ძლიერი ტკივილი საიდან მოდიოდა.უნდოდა გიო მოეკლა,უნდოდა მისი

როცა შემიყვარდა,მაშინ დავკარგე

-გთხოვ,მხოლოდ ერთხელ მომისმინე,ახლავე ყველაფერა გეტყვი.არც მე მინდოდა რომ ასე მომხდარიყო,ორი წელია ამ გრძნობას ვებრძვი და თავს ვერაფერი მოვუხერხე,მეგონა შევძლებდი,მოვერეოდი,მაგრამ ვერ ვაჯობე,პირიქით მან მაჯობა და ისე ძლიერ შემაყვარა შენი თავი უშენოდ

გოგო რომელიც 11 წელია მიყვარს დავკარგე

11 წელია მიყვარს გოგო რომელიც თავიდან ვერ ამოვიგდე.ბევრჯელ ვეცადე მისი დავიწყება,დავიწყებას იმიტომ ვცდილობდი რომ უბრალოდ ვერანაირად ვერ დაუახლოვდი. რა თქმა უნდა მის გარდა სხვა გოგოებიც მომწოდა მაგრამ ეს უბრალო მოწონება იყო და სხვა არაფერი. ბოლოს