"მე,კამა,ავე და მევლუდ დარდი"(სრულად)

"ვინერვიულებთ თქვენს მაგივრად,სწრაფად და ხარისხიანად" ტელ. 577-404-4... სახლის კარზე გაკრულ განცხადებას დავაკვირდი.მეგონა მეჩვენებოდა,სამჯერ გადავიკითხე გაოცებულმა. არადა,იმდენი სანერვიულო მქონდა დაგროვებული,ნამდვილად მესაჭიროვებოდა შემცვლელი.

მთვარემ დარდი გამანდო

"იმისთვის, რომ შეცვალო სამყარო, უნდა შეცვალო ფიქრები, რადგან ერთადერთი სამყარო, რომელიც ოდესმე გეცოდინება, შენს გონებაშია"

მხოლოდ უცვლელი დარდი დარჩება...

მთვარის გარშემო ჩრდილები წრწოდა და ცივ ღამეში ავბედად თოვდა ქარი ხმაურით ეხეთქებოდა ნაპირებს კლდისას ნელ-ნელა შლიდა.

გრძნობების უცვლელი დარდი

მიდის დრო და ვკვდები თითქოს, ვერავისგან ვერ ვგრძნობ სითბოს, ახლა ვგრძნობ მე იმ დროს სიტკბოს და წარსული მიხმობს მიხმობს! ლამაზ გრძნობებს ვხვდები გზად, მოგონებები არს მზად, ის შეგრძნება არის, სად? კავკასიის მწვერვალად! ამაოა ყველა გზა, იქ ვერ მივალ

ერთი დარდი სარეცელზე

რა ამბორი? რომ ამბობენ და რა გრძნობა დედის სიტყვა, და შეხება ჩახუტება. რა გურმანი? რომ აქებენ შეიგრძნობა რომ დედა ყავთ, ალბათ სახლში. თითო სტროფზე და ტაეპზე, ვგრძნობ რომ სული მეხუთება.

მე მტანჯავს დარდი, მე ფიქრიც მტანჯავს!

მე მტანჯავს დარდი, და ვიცი ბევრი,იგივე გულის ტკივილით დადის...მე მტანჯავს ფიქრი, სხვას რომ არა აქვს,სხვას არც კი ესმის ეს ცრემლი რად ღირს!რამდენად მტკივა ყოველი სიტყვა,ღიმილთან ერთად ნათქვამი რაც მაქვს,რამდენად მტანჯავს უთქმელი სევდა,სევდა რომელიც

დარდი-ანი _ გიორგი ბაზოიანი

დარდი-ანი. ბევრი დარდია გული ვარდია, მეტია, გრძნობანი ეწია, გულში ვარდი ჩაეწია, სიხარულში რომ ბუნტი აეწია მაშინ გრძნობა წამებში გაექცია,, დარდები აეწია, ცხოვრებაში გაუციადა ჩაუცინია...

დარდი და სევდა ხმაურობს ჩემში

დარდი და სევდა ხმაურობს ჩემში, მარტის ცივ დღეებს მივდევ წვალებით, დავმსგავსებივარ ქარებით შეშლილს, ჟამი მიდგება გარდაცვალების. მე მზის შვილი ვარ, არ მიყვარს სუსხი, წვიმას და ავდარს ვერ გადავიტან, გთხოვთ, გაზაფხულის კარი გამიღეთ, განვმეორდები