მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /4/

-გოგო შენ გიჟი ხო არ ხარ? - გაოცებულმა დაიღრიალა და ბალიში გამოართვა გოგოს რომელმაც უკვე ხელების რტყმა დაუწყო - დამშვიდდი - ხელებიც დაუჭირა და ერთ ადგილას გაუკავა -გამიშვი - ფართხალებდა და კიოდა ნათაი კი გაოცებული უყურებდა სანახაობას -დამშვიდდი

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /3/

-ცნობის დონეზე იცნობ მაგრამ რო შეგხვდნენ დარწმუნებული ვარ გამარჯობასაც არეტყვი არცერთს -რას იძახი - ისე შეიცხადა თითქოს ცილსწამებდა -ჩემი ხუთი თლილი თითივით გიცნობ საყვარელო, ცნობის დონეზე ნაცნობ ხალხს არ ესალმები ხოლმე, მაგათ კიარა მე არ მესალმები

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /2/

-სად მიდიხარ? - გზაში გაოცებული დიტო შეეფეთა და მკლავში ხელი წაავლო -უბრალოდ ყურადღება მიაქციე - სევდით სავსე მზერა შეანათა და უკანმოუხეფავად დატოვა საავადმყოფო. დიტო ერთწამს გაკვირვებული იდგა, ხოლო შემდეგ გამოფხიზლდა და გოგოს მონახულება გადწყვიტა,

მე რომ მიყვარს (დიტო & ნათაი) /1/

ჟღალ ხუჭუჭა თმას ქარი დაუნდობლად უწეწავს, ფითქინა ჭორფლებით სავსე სახეს კი სიცივე აწითლებს. სულიერად უკვე იმდენად გაყინულია, რომ გარეგნულ სიცივეს ვეღარ გრძნობს, ვერც იმას გრძნობს თუ როგორ უსველებს ცრემლი ლამაზ სახეს და ვერც იმას თუ როგორ გაეყინა