შენი თანაზიარი (თავი 3)

სიწითლე გადამდის. და იმის სურვილიც მაქვს, ზემოდან მოვექცე მას. მთლიანად ჩავიცალო მის ტანზე და მე უფრო დავიპყრო. ორივენი გვერდზე ვწვებით, ერთმანეთს სახეზე ვეფერებით. ის მკოცნის, მკოცნის და უფრო მეტად აღმაფრთოვანებს. ხელს ჯინსში მიცურებს. და მერე

შენი თანაზიარი (თავი 2)

რატი მკერდზე ტუჩებით მეწებება, თითებს ჯინსის შიგნით, საცვალზე მიალერსებს, ზევით ქვევით და გამალებით - წრიულად. აგზნების პიკს ვაღწევ და ამ დროს ჩამესმის: „ქალიშვილი ხარ?“

შენი თანაზიარი (თავი 1)

ისევ მხურვალე მას*ურბაციას ვეძლევი ყველა ტრადიციული თუ უხამსო ფიქრის გონებაში დატრიალებით. ეგეც მგონია, რომ ადამიანებს, ერთ დღეს მაინც, ახასიათებთ ისეთი ფიქრებიც, რომლებიც რაღაც, დაწესებული ნორმების მიღმაა ხშირად, და ჩვენი დალაგებული მოქმედებები

ტკივილის თანაზიარი

ჰარმონიაში ვეძებდი სიტკბოს და, აი, ვნახე, მაგრამ დავნებდი, ცალმხრივი გრძნობის უარმყოფელი, მე შევიქმენი დღეს სხვისი ღმერთი... დანაშაულად მექცნენ გრძნობები, არსაით ისმის იმედის ხმები...