-სიყვარულით, ალექსანდრე (სრულად)

ქეთო, ჩემთან ხარ? მისმენ? ნეტავ, როგორ მომისმენ, მე მანდ არ ვარ. მაგრამ ზუსტად ვიცი, ჩემი ხმა ჩაგესმის გონებაში. ქეთო, როგორ დაგიბრუნო, ნეტავ ვიცოდე. იცი, რას ვიზამდი?

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(3)

ქეთი რომ გავაცილეთ,სახლში მარტო დავრჩი.ბადა გასული იყო.რა უნდა მეკეთებინა?როგორც ყოველთვის ჩემთვის სასიამოვნო სტიქია მოვიწყვე.ბუტერბროდები გავიკეთე,წვენი დავისხი და ფილმი ჩავრთე, კომფორტულად მოვკალათდი.სავარძელში ჩამეძინა,დილით რომ გავიღვიძე ჩემს

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(2)

ადვილად ავითვისე სრულიად უცხო გარემო,ქეთისაც ადვილად მივეჩვიე.შესანიშნავი ქალი იყო,ხშირად ვსაუბრობდით.მაგრამ მოსვენებას არ მაძლვდა ის ფიქრი თუ რატომ გამომიშვეს აქ?სრულიად თავისუფლებაში,აქ სასჯელის მისაღებად გამომიშვეს მაგრამ პირიქით ხდებოდა

ჩვენს გონებაში იმდენი სიბინძურეა მანდ სიყვარულს რა უნდა?!(1)

-მამაშენი გელოდები და გირჩევნია მალე ჩამოხვიდე კარებს იჯახუნებს.ავდექი,თეთრი სარაფანი გადავიცვი და კიბეებზე სწრაფად ჩავედი.მამაჩემს ფერი არ ადევს სახეზე.ნანუკა კი ნერვიულად დადის.ნეტავ რა მოხდა?წყნარად მივდივარ და სავარძელში მამას წინ ვჯდები.

მანდ არა, თვალებში მიყურე (სრულად)

-აიი აქ არის და გაეცანი, მითხრა და ჩემ გვერდით დაჯდა ისე ახლოს იყო რომ მის სუნთქვას ვგრძნობდი და ვეღარაფრის წაკითხვას ვახერხებდი. -ჩაიწიე.-რატომ გაბნევ?-უფრო მაწუხებ ვუთხარი და დავინახე როგორ შეეცვალა სახე,მაგრამ მაინც ისევ ისე უტიფრად