მიყვარს

მიყვარს ნაზად და მიყვარს არსებით,ცხოვრების ხაზად,მას ყველგან დავყვები...ვერასდროს ვაფასებ, დროს ვეღარ ვმართავ და ათასი ფერებით ცისარტყელას ვქარგავ...ყველა გზას მაინც მასთან მივყავარ,ბანალურია და...ჩემს ზღაპარს მარხავს.მუდამ ჩუმად არის,

მიყვარს და რა ვქნა?! (3)

-ეს ჩემგან!- მითხრა და წყალი შემასხა -შენ ბიჭო თავში ფეხი ხო არ გაქ? გამასწარი დროზე!- გამწარებულმა გავეკიდე ბოლოს დავეწიე ფეხი დავუდე და ძირს გაწვა მეც მეტი რა მინდოდა იქვე ქოთანი იდგა ყვავილები ამოვიღე და წყალი გადავასხი -აბა მეორედ გაბედე

მიყვარს და რა ვქნა?! (2)

გარეთ რომ გამოვედი ლაშა გაბრაზებული მეჩვენა -რამე მოხდა? -კი! -და რა მოხდა? -გაბრიელს რეები უთახარი? -შუა თითი მიჩვენა და შემოაჯექი და გაფრინდითქო -არა რა მაინც მაგრად გამაცინე

მიყვარს და რა ვქნა?! (1)

-ააააააააააააააააააა -რა გაყვირებს? -სად არის ლაშააააააააააა? -დაბლაა, რა ხდებაა? -ჩემს ლოგინში რა უნდა ამ კნუტსსს? -ლაშა მოდი აქ! -რა მოხდაა? -ამ კნუტს აქ რა უნდა? -კარგი რა კატუსა ნახე რა საყვარელიაა -ფუუუ, 22 წლის ხარ და ჩემზე ცოტა ჭკუა თუ არ

რა ვქნა რომ მიყვარს?!

ახლა გადაგისვრი თამარის დროში და მეფედ დაგსვამ ვეფხისტყაოსანსაც მოგიძღვნი და ხოტბასაც შეგასხამ მერე გაკურთხებ მზეთა მზედ და გადაგაქცევ ალვის ხედ ზღუდედ მოგიჩენ ანგელოზს და აღგემართები კლდედ კვლავ გავცოცხლდებით და ლოტოსებს

ასე რატომ მიყვარს ლექსის წერა

რაღაც სასწაული შეგრძნებაა, რაღაც სასწაული ბედისწერა, როცა შენ გიყურებ მახსენდება, ასე რატომ მიყვარს ლექსის წერა! რაღაც საოცარი შეგრძნებაა, როცა სულ არავინ გაბადია, ირგვლივ სიმარტოვე ისვენებს და ღამეც მტკივნეულად ლამაზია!

დრო გავიდა შენ გამიშვი და მე უკვე სხვა მიყვარს (1)

-ხო მე ესე იგი ანი ხო სასიამოვნოა ქალბატონო? გაბრაზებული ვიყავი როცა ვბრაზდები ყურები და ცხვრი მიწიტლდება-კიდევ დააგვიანებთ 3 ჯერ და შემდეგ სხვა თანამდებობაზე დაგსვავთეს ლაპურწაკი როგორ მელაპარაკება სკოლის მოსწავლეს გავს ოხ რაო მაინც და მაინც ესს

არ მიყვარს დღეები ჩემგან რომ მიდიან...

არ მიყვარს დღეები ჩემგან რომ მიდიან, ზოგჯერ კვალიანად, ზოგჯერ კი უკვალოდ... არ მიყვარს დღეები ცრემლებს რომ მიშრობენ, სახეზე ღიმილს რომ მიქრობენ უბრალოდ!

ის, რაც ყველაზე ძალიან მიყვარს (ანუ მე და ღამე)

ჩემი ვერცხლისფერი, მარტოსული და იდუმალი მთვარე! მთვარე, როგორც ღამის მშვენება და მარგალიტი! მთვარე, როგორც ჩემი მეგობარი! ჩემი მთვარე...

ერთი წამითაც კი არ დავთმობ იმას ვინც მიყვარს...

იმედისმომცემს მე არაფერს დაგპირებივარ და არც ის მითქვამს, უცილებლად, რომ შეგხვდებოდი, ბევრჯერ გითხარი, რომ სხვა მიყვარს, არ დამიჯერე, მე გაფრთხილებდი, რომ ვერასდროს შემეხებოდი.