მოდი მგელობანა ვითამაშოთ . (პირველი თავი )

– მია მია გაიღვიძე , როგორ შეგიძლია ამდენი ხანი დაიძინო ვერ ვხვდები ბოლოს და ბოლოს დილის შვიდი საათია . – ხოო ნინ მეც არ მიკვირს მთელი ორი საათი როგორ მეძინა იმის იმედით რომ მერე მთელი დღე გამოვიძინებდი ? – ისევ ფილმები ? – მობეზრებულად ჩაილაპარაკა

მოდი!

გაფრენას ვლამობ და სიყვარულს ფრთებსაც ვუწუნებ, სიცოცხლე მინდა, მაგრამ მისთვის არ გემეტები.. დამითმე გზები რომ შორიდან მაინც გიარო რად მტოვებ? ფიქრში კვლავ უშენოდ დავეხეტები..

მოდი,ერთად ვიყოთ დილამდე..

მოდი,ერთად ვიყოთ დილამდე.. მოდი საფიქრალი გავიყოთ... მოდი,ფიცი დავდოთ იმაზე... სხვისი არასოდეს არ ვიყოთ!

მოდი

დარდობენ ვარდნი, შეგვშურდაო ქალის სურნელის, მეც მაგ სურნლით გავიმსჭვალე სულით ხორცამდე. ადრე მეგონა მილიონი მქონდა სურვილი, თურმე ცოცხალიც არ ვყოფილვარ მე შენს კოცნამდე.

მოდი ჩამეხუტე

გემუდარები მოდი... მოდი და დაასრულე ჩემში უშენობა... მოდი ჩემთან და ჩამეხუტე როგორც არასდროს...

მოდი რა მომკალი

დაჭრილი განცდები მიწაზე დავარდა ადგომას არ ცდილობს მგონია მოვკალი.. ერთი კი შევშინდი მეხი

მოდი გალაკტიონ!

მოდი გალაკტიონ!.. ცოტა მომისმინე, მაგ შენს მესაფლავეს არ სწამს ერთგულების - რადგან ორგულებმა სატრფო დაივიწყეს, მერე სუფრა მართეს მათი შეუღლების. მაგრამ გალაკტიონ, რატომ არ დაწერე, ყველას რომ უდგება "რაღაც" ფიქრის წამი.

მოდი,გავფრინდეთ ცაში!

მოდი,მომენდე ერთხელ, ერთად შევცუროთ ზღვაში, ერთად დავლაშქროთ მთები, ერთად გავფრინდეთ ცაში! მოდი,მივენდოთ ტალღებს, ზღვის სიძლიერე ვიგრძნოთ, ვიგრძნოთ მაგისი სითბოც მარილის გემოც ვიგრძნოთ!

მოდი გავიპაროთ ( დასასრული )

მოდი გავიპაროთ ( დასასრული ) *** ამ ამბის მერე 3 წელი გავიდა ნიკა საზღვარ გარეთ იყო წასული გიორგი უფრო დამიახლოვდა მე კი როგორც მეგობარი ისე ვუყურებდი ასე რომ არაფერი არ მოხვდებოდა!!.

მოდი გავიპაროთ

მე ისევ ნიკაზე ვფიქრობდი ბევრი ვიფიქრე და გადავწყვიტე მასთან მივსულიყავი მიც ძმაკაცებს დავურეკე არავინ იცოდა სად იყო და მერე კაკიმ მითხრს -მცხეთაში ერთი აგარაკი აქვს მე სასწრაფოდ წავეგი და იქვე ერთი პატარა სახლი დავინახე სახურავზე