მარიონეტი (ოცდამესამე თავი)

მირბოდნენ ორნი, ერთმანეთის მხარდამხარ და ერთმანეთის იმედად დარჩენილნი, ცხოვრება მორიგ გამოცდას უწყობდათ, მორიგ პაექრობას ბედისწერასთან. მირბოდნენ და არსებობდა მხოლოდ გაქცევის მიზეზი, მხოლოდ მიზანი. არ ფიქრობდნენ, არ ეშინოდათ. თვითგადარჩენის

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (ოცდამეორე და ოცდამესამე თავი)

-მე რა გადავრიე?სულ ასეთი იყო ეს -ასე როდის იქცეოდა?უეჭვლი შენმა თანხმობამ გაახარა ასე ძალიან-სიცილს არ წყვეტდა მარიამი -გახარებას განახებ თუ გხიე მაგ ლამაზ სიფათში

ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამესამე თავი)

ოდესმე შეგცოდებიათ საკუთარი თავი?! ოდესმე გინატრიათ უფრო ძლიერი ყოფილიყავით?! ნერვებისა და სიბრაზისგან ცახცახებდა ელე. ცხოვრებაში ვერც კი იფიქრებდა, თუ შეეძლო ადამიანისთვის ზიანი მიეყენებინა, მაგრამ ახლა, ამ წუთას სიამოვნებით იქცეოდა ციხის უფროსის

ეშმაკი და ანგელოზი ოცდამესამე თავი

სიახლე, ეს არის დიდი ცვლილება ჩვენში და ჩვენს ირგვლივ. არსებობს კარგი სიახლე და ცუდი სიახლე ამ ბოლო დროს კი სულ ცუდი სიახეები ხდება ჩემს თავს. ამ ყველაფერს თან ერთვის ცუდი დასასრული ჩემსშემთხვევაში კი ავარია. სიმსუბუქეს ვგრძნობდი