შეწყვეტილი ცხოვრება (ნაწილი II)
ასეთები ხართ ადამიანები როგროც კი სიკვდილთან პირდაპირ მოგიხდებათ შეხვედრა ერთიანად კანკალებთ და პატარავდებით, არადა სიკვდილი ისეთი საბრალო და უსუსურია ისეთი მარტოსული, რა მისი ბრალია თუ ცხოვრების თამაშში მას ასეთ როლი ერგო, საცოდავია რდგან თავად არშეწყვეტილი ცხოვრება (ნაწილი I)
ხშირად მიფიქრია სუიციდზე, მას ვუყურებ როგორც ხელოვნებას და არა როგორც ცოდვას, ჩემი აზრით, ეს თავად სიკვდილზე გამარჯვებაა, რადგან შენივე სიცოცხლის დასასრულს შენვე წყვეტ, შენზეა დამოკიდებული, როგორ გააკეთებ ამას და რაც უფრო ლამაზად და განსხვავებულადშეწყვეტილი გალობა...
....იმ დღეს სიკვდილს ჰგავდა ქალაქი. ოღონდ ჩონჩხისთავიან, ცელმომარჯვებულ მოჩვენებას კი არა , ბავშვობისას უცნაურ შიშთან ერთად აღქმულს. კუბოს ნელ-ნელა გაასვენებენ,იმ მზერით გააცილებენ, რომელზეც პასუხს აღარ ელიან. ორმოში ჩაუშვებენ. მიწას მიაყრიან დაშეწყვეტილი ფრენა
ღამეა. არ მძინავს. კარზე ზარი დაირეკა და შემოსასვლელში გავდივარ. ვიღაც თიხაში ამოსვრილი კაცი ჩემკენ ხელებს იწვდის. სველი თიხა ხალიჩაზე ეცემა და იქაურობას სვრის. უცნობი მთვრალია. შემდეგ იგი ხარხარს იწყებს და მხოლოდ მაშინ ვხვდები, რომ ეს შენ ხარ.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.