სევდისფერი ცისარტყელა თავი 8
სევდისფერი ცისარტყელა თავი 8ათი დღე გავატარე ირაკლის სახლში, მაგრამ არა მის გვერდით. დარაჯად დედამისი მომიჩინა. თამარი თან მყვებოდა, ხელს არა მაკარებინებდა არაფერზე, ციბრუტივით ტრიალებდა და თვალებში შემომციცინებდა, ოღონდ კი მე რამე მესურვა.სევდისფერი ცისარტყელა თავი 7
თვალი გავახილე… ცხვირში წამლების სუნი მეცა. თავდაპირველად ვერ გავაცნობიერე, სად ვიყავი, მაგრამ ჩემს თავზე დაკიდებულ წვეთოვანს რომ მოვკარი თვალი, მივხვდი, რომ საავადმყოფოში ვიწექი. გამახსენდა გულის წასვლაც და ძლიერი ტკივილიც, მუცლის არეში რომსევდისფერი ცისარტყელა თავი 7
საღამომ ისე ჩაიარა, მეტჯერ აღარ დავლაპარაკებივართ ერთმანეთს. ამასობაში ქეიფი დამთავრდა. სტუმრები თავ-თავიანთ ოთახებში განმარტოვდნენ. დიდი ოთახი დაცარიელდა. არ მეძინებოდა, ამიტომ დროის გასაყვანად ბაღში ჩავედი. ზედმეტად ვიყავი აფორიაქებული. კაკლის ხისსევდისფერი ცისარტყელა თავი 6
მომდევნო დღეები სიყვარულით იყო სავსე, თითქმის სულ ერთად ვიყავით, ვიცინოდით, ვმხიარულობდით და ვგეგმავდით, როგორ გავზრდიდით პატარას. ირაკლი ისე შეიცვალა, გაოცებას ვერ ვმალავდი, ფაიფურის თოჯინასავით მივლიდა, ცივ ნიავს არ მაკარებდა. ჩემს ბედნიერებასსევდისფერი ცისარტყელა (თავი3()
შინაგანად დავიძაბე. ბრაზი მახრჩობდა, რომ ამ ხათაბალაში გავეხვიე. ნინაზე ვიყავი გაალმასებული. საწყალი ირაკლი, თურმე ყურებამდეა ჩემს დაზე შეყვარებული, ის კიდევ… ალბათ აღარც ახსოვს ამწუთას ირაკლი. ისე წავიდა, უკან არც მოუხედავს. არც მე დამირეკა, რომსევდისფერი ცისარტყელა (თავი 2)
ბეჭედი ავიღე და, სრულიად უნებურად, თითზე წამოვიცვი. უბრალოდ, მაინტერესებდა, როგორი ეფექტიანი იყო. უცნაური გრძნობა დამეუფლა. ჩემს ხელს დავყურებდი და… ავისმომასწავებელი ფიქრების ბურუსში ვეხვეოდი… ცოტა ცრუმორწმუნე ვარ, გარკვეული ცრურწმენებისსევდისფერი ცისარტყელა (თავი 1)
ეჰ… გაყვითლდა გარემო. სევდა შეერია შემოდგომას და გაირინდა ზამთრის მოლოდინში. რა სიჩუმეა ირგვლივ. თითქოს იგრძნობა, რომ საცაა, ყინვობისთვე შემოაბიჯებს ამაყად თავაწეული. ეს მე ვეძახი დეკემბერს ყინვობისთვეს, ისევე როგორცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.