ჩემი მკერდი შეგიფარებს

წვიმაში რომ მზე ეყრება დედამიწას მოქუფრულში ერთი სხივიც არ კიაფობს მგრძნობიარე მონისლულ გულს ვინ დაიცავს იარების ტკივილი ვინ დამიამოს.

ჩემთან არის როცა მინდა

ფიქრში, გონში შემოხვედი მართავ ჩემს გულს როგორც გინდა უტურფესი გამოხედვით სულში სხივი ამობრწყინდა. ვგრძნობ საამო მოფერებას ჩემთან არის როცა მინდა

იმანაც იგივედ ჩამთვალოს

მე მიყვარს და მასაც ვუყვარვარ ჩემს ლამაზ სულიერ სამყაროს ჰო და მსურს, მე იმას ვთვლი რადაც იმანაც იგივედ ჩამთვალოს.

დაგიშავე რამე განა?

ჟანგბადი რომ შემიწყვიტე დაგიშავე რამე განა? ეს რა ცეცხლი წამეკიდა მზე ღრუბლებში დამემალა

შენი ვარო შეგიყვარე

გიცდი, გიცდი, გულს ლოდინი ჩვეულებად გადაექცა დაუღლელად, გულმოდგინედ, შენზე ფიქრი შვებად მექცა. სული მუდამ სწორის ძებნად შეუდრეკი ბობოქარი ეხეტება მინდორველად მაცნე არსად, არვინ არის. გვირილასაც ტკბილად ძინავს

მკერდში როგორ დამითბა

მენაცვალე? გენაცვალე! მკერდში როგორ დამითბა მოფერება შენ მასწავლე სიყვარულის გარითმვა. ვხედავ ამ ლექსს რომ კითხულობ თვალი როგორ გიბრწყინავს გული მიმდის რომ გიყურებ ბედნიერს და პირმცინარს

სწორედ იმ დღეს გიწამე

სიყვარული ძალას იკრებს სიყვარული ნავარდობს უგულოსაც აატირებს გულს მოარჩენს ავადმყოფს სიყვარულის ანი ბანი შენს თვალებზე ვისწავლე იმ დღეს როცა გაგიცანი სწორედ იმ დღეს გიწამე შენ მე თვალი ამიხილე მოკლე გზები

და წვიმა შლის

მიყვარს წვიმა და წვიმაში მოფარფატე გვირილები ვწერ შენს სახელს და წვიმა შლის შენ, სარკმლიდან იღიმები.ზეცამ სულ მთლად დამასველა შენი სითბო მიშრობს სხეულს გულში ვიკრავ ყვავილს ველად თავმომწონედ მიმობნეულს.

ღმერთო, დაგვიფარავდე

აჰა, დღესაც მოვაშურე, ხიბლი დამხვდა რამდენი შენი, ჩემი სიყვარულის, იდუმალი ხმა მესმის იადონი მიგალობებს ენით თაფლის ნადენით მარად შენად მიგულეო იავნანად ჩამესმის.

თეთრი და ყვითელი ეს ჩვენი ფერია

თეთრი და ყვითელი ეს ჩვენი ფერია ეჭვებით უმზერენ გვირილას ვარდები სითეთრე მე შენი რამდენი მსმენია მიყვარდი, მჯეროდა შენც შემიყვარებდი.