გიჟად შერაცხული თავი 5

ალბათ დედა ასეთი ბედნიერი არასდროს ყოფილა, მისთვის ჩემი სადმე წასვლა ყოველთვის რისკებთან იყო დაკავშირებული, ახლა კი, ახლა ყველაფერი სხვანაირადაა და თამარიც დიდი ენთუზიაზმით არჩევს საღამოსთვის კაბას, ეკატერინეც უსიტყვოდ ემორჩილება დედას და უკვე ერთი

ვნების სურნელი #1

ღვინის ჭიქა მაგიდაზე დადო და ბარათი გახსნა. „ეს შენი ვნების სურნელია..! ალბათ ოდესმე მეყოფა გამბედაობა და ისევ შევიგრძნო ამ სურნელს.! გილოცავ ახალ წელს.! „ შუშის ბოთლი რომელიც არცერთ პარფიუმერულ ბრენდს არ ეკუთვნოდა და აშკარა იყო რომ მხოლოდ მისთვის

ჩემი ოცნება სიყვარულზე ახდა 2

როცა დანიელმა დამამშვიდა ისევ შევედით ოთახში, მაგრამ ამჯერად დანიელმა თავის ადგილას დქმსვა თვითონ კი ჩემს ადგილას დაჯდა, მე მის უკან ვიჯექი და ისიც დავინახე თუ როგორ უყურებდა იმ ბიჭს დანიელი, როცა გაკვეთილები დამთავრდა ნინის ვუთხარი -ნი დღეს სახში

ყველაფერი "გუშინად" დარჩა (ნაწილი II)

იმას ვამბობ რომ მიჩვეული ვარ ყოველ დღე ვხედავ, ბავშვობიდან სულ ჩემთან არის, ეს ერთი წელი დღე არ გავიდოდა ჩემთან არ ამოსულიყო. თავიდან მარტოს რომ მეშინოდა ღამის სამ საათზე ამოდიოდა ხოლმე.

მედეა კუსიანი

მინდა რომ მუდამ გახსოვდეს თუ შენ ვინ ხარ ჩემთვის, ერთადერთი გრძნობა შენ ხარ რომელიც გულს ერთვის. და არ მინდა რომ ოდესმე შენ დაგკარგო, გესმის ეს სიტყვები თითქოს იყო ღრიალი ამ ვეფხვის. აქ მსურს მხოლოდ გაგონება მაგ ლამაზი ერთ ხმის.