ერთ ადგილზე ვიყავი გაშეშებული,თითქოს ყველაფერი გაჩერდა და გაურკვევლობაში მყოფს აღარ გამაჩნდა არანაირი ძალა აზრზე მოსვლისა.მაინც რას იზამდით თქვენ მსგავს სიტვაციაში რომ ყოფილიყავით.ალბათ თქვენც გაშეშდებოდით, დახუჭავდით თვალებს და წამით ინატრებდით საერთოდ გაუჩინარებას და ადგილიდან დიდი სისწრაფით მოწყვეტას.როგორია არ ინერვიულო, როგორია არ განიცადო, როცა შენთვის ყველაზე ძვირფასი და საყვარელი ადამიანები, გაიძულებენ არჩევანის გაკეთებას სიყვარულსა და მეგობრობას შორის.ადამიანისთვის ხომ ორივე ძვირფასია ამიტომ ჰეფიენდიც სიყავრულით და მეგობრობით მთავრდება, მაგრამ ამ მომენტში მსგავს ვერფაერს ვხედავ ,ამიტომ ვარ ყველაზე ცუდ დღეში .როცა წამით გავიფიქრებ, რომ სანდროს არ მივატოვებ, მაშინვე ბიჭების სახეები მიდგება წინ და თავს დამნაშავედ ვგრძობ ჩემი ფიქრების გამო, რომ ამდენი ხნის მეგობრობას მაინცდამაინც იმ ბიჭის გამო ვანგრევ, რომელიც სულ ახლა ხანს გავიცანი და რომელსაც ისე ძლიერ ვერ იტანენ ჩემი მეგობრები რომ მზად არიან ახლავე, ამ წამს მოკლან და სამუდამოდ შეაჩერონ მისი გულის ცემა,სამუდამოდ გააქრონ ჩემი სამყაროდან და ამით მოუღონ ბოლო ყველაფერს რაც მასთან და მის მეგობრებთან აკავშირებთ.საშინელი ფიქრებმა მიტრიალებდა თვში და ყოველი გზა საშინელი დასასრულისკენ მიდიოდა
_დადიანო, სხვისი საკუთრების მიღება როგორც ვატყობთ კიდევ ვერ მოგიშლია!დიტოს ყვირილმა უცებ გამიფანტა ფიქრები და საბოლოოდ გამომიყვანა საშინელი ბურუსიდან,როცა აზრზე მოვედი თუ რა სიტვაციაში ვიყავი ,სხეული მთლიანად გამეყინა და კანკალი დავიწყე.სახეზე ფერი არ მედო, სულ ცოტაც და წავიქცეოდი სანდროს უკნიდან ხელები რომ არ მოეხვია
_დაწყნარდი პატარავ, ყველაფერი კარგად იქნება ნუ გეშინია!არაფერი მოხდება!სანდრომ ჩუმად ჩამჩურჩულა ყურში და მისი სიტყვების მოსმენისას თითქოს დავმშვიდდი და აზრზე მოვედი. ძალა მოვიკრიბე და მთელი ძალით ავეკარი მის სხეულს,სანდრო თვალებში მიყურებდა და ვხედავდი მის მკაცრ სახეს, სადაც უშიშარი და მამაცი ადამიანის გამომეტყველება უფრო წინ წამოჭრილიყო და არ აპირებდა მისი საკუთრება ასე იოლად დაეთმო.გამიღიმა ,ლოყაზე მსუბიქად მაკოცა ჩემი სურნელი ხარბად შეიგრძნო, შემდეგ უცებ მომარიდა თვალი და დიტოს დამშვიდებულმა შეხედა
_მაინც ვისი საკუთრება მოვიპარე?!(სანდრო)
_ჩვენი!ახლა საბა წამოვიდა წინ და დიტოს გვერდზე დადგა,ხელით ჩემზე ანიშნა და როცა სანდროზე მიკრული დამინახა, ყველა ძარღვი დაებერა. საბა კი არა ჩემს წინ მხეცი იდგა მისი სახით ,რომელსაც სულმთლად დაეკარგა ადამიანისთვის დამახასიათებელი ყველა ნიშანი
_ნატაზე თუ ამბობთ გარკვევით გეტყვით, რომ ის ჩემი საკუთრება იყო ,არის და იქნება კიდეც სიკვდილამდე!სანდრომ გარკვევით წარმოთქვა ეს სიტყვები ,თითქოს ბიჭებს დაუმარცვლა რომ კარგად გაეგოთ და ზედმეტი შეკითხვები აღარ დაესვათ მისთვის
_ხოდა ჩვენ დავასრულებთ შენს სიცოცხლეს და საკუთრებასაც უკან წავიყვანთ!აბა რას იტყვი?!დიტო ზედ არ მიყურებდა რაც საშინლად მტკენდა გულს,ხარბად მოავლო თვალი გარემოს თითქოს ვიღაცას ეძებდა ,ალბათ ეგონა რომ აქვე ახლო სანდროს სასტავიც იქნებოდა, მაგრამ როცა მიხვდა რომ სანდრო მარტო იყო, კმაყოფილს მსუბუქი ღიმილი მოეფინა სახეზე და ბიჭებს ირონიული სახით გადახედა.სანდროს შევხედე, რომელიც ისევ მომღიმარი სახით უყურებდა ბიჭებს ,გაიცინა და ხელით მანიშნა მანქანაში ჩაჯექიო,მეც აღარ დავაყოვნე და სანდროს მანქანისკენ გადავდგი ნაბიჯი, მაგრამ როცა დიტოს ხმამ ჩემამდე მაინც მოაღწია ,,ისევ ადგილზე გავშეშდი
_ნატა შენ ჩევნს მანქანაში ჩაჯდები!დიტომ ზიზღით გადმომხედა და საბოლოოდ მომიკლა გული, თავისი ასეთი მკაცრი და ამაზრზენი ტონით
_მოიცა მოიცა ამის დ**** თქვენ ეტყობა ვერ გაიგეთ ამიტომ ისევ გავიმეორებ კიდევ ერთხელ და კარგად მომისმინეთ!ნატა არის ჩემი და მორჩა ამაზე ბაზარი ,ახლა ჩემს მანქანაში ჩაჯდება და თქვენც დაიშლებით, არ მინდა სიტვაცია უფრო დაიძაბოს!!სანდროს რომ შევხედე ისეთი მკაცრი სახე ქონდა, რომ ვერაფრით ვამსგავსებდი 10 წუთის წინ ჩემთნ მყოფ თბილ და სიყვარულით სავსე მამაკაცს. თითოქოს სულ გამქრალიყო და მზად იყო იმისთვის ,დაუფიქრებლად მოეკლა ადამიანი ისე ,რომ არც გაეზრებინა რას აკეთებდა .ვეღარ მოვითმინე როცა გავიაზრე, რომ ეს ყველაფერი ჩემს გამო ხდებოდა და საერთოდ მე 18 წლის სრულწლოვან ადამინს შემეძლო ჩემით მიმეღო გადაწყვეტილება, მაგრამ თუ ბიჭების სახეებს შევხედავთ მე 12 წლის ბავშვს უფრო მიმასგავსებთ, რომელსაც არაფრის უფლება არ აქვს და დიდი ძამიკოები ცდილობენ დაიცვან და მხეცს გამოგლიჯონ კლანჭებიდან ,რომელიც ძლიერად აქვს მოხვეული თავის მსხვერპლზე და არ აპირებს მის დათმობას
_მორჩით, დავიღალე, დავიღალე გესმით?უცებ მოვიკრიბე მთელი ძალა და მთელი ხმით დავიყვირე
_ნატა შენ არ გესმის!დაბნეულმა შემომხედა ნიკამ და ჩემი სახის დანახვისას თითქოს გული მოულბა,ახლოს მოვიდა და ჩამოგორებული ცრემლები ხელით მომაშორა, გულზე მიმიკრა და შუბლზე მომადო ცხელი ტუჩები, რომლებმაც მაშინვე გააღვიძეს მისი ძმური სიყვარული ჩემს გულში, რომელიც უსაზღვრო იყო.სანდრო?სანდრო რომ გვხედავს ნეტა რას გრძნობს ამ დროს?ნეტა თუ ხვდება რომ თავისი წარსულში დაშვებული შეცდომის გამო, რომელიც არ ვიცი რა შეცდომაა, საკუთარ სიყვრაულსაც კარგავს და ისეთ მეგობრებს აშორებს ერთმანეთს ,რომლებიც წესით ყველასთვის სამაგალითო უნდა იყოს თუ არ ჩავთვლით იმ უპავტიცემულობას, რასაც ჩემს მიმართ იჩენენ და არ მეკითხებიან თუ მე რას ვფიქრობ, ან რას ვრძნობ!სანდროს რომ შევხედე შემეცოდა და გული მომიკვდა. ისეთი სახე ქონდა თითქოს ახლა როცა ნიკას ვეხუტები, უკვე გავაკეთე ჩემი არჩევანი და ის დავტოვე, მივატოვე, მაგრამ სინამდვილეში მე ხომ სანდროს ვირჩევ. ხო ვიცი ცუდად ვიქცევი ,მაგრამ მას ვირჩევ, რადგან ახლაც კი როცა ნიკაზე ვარ აკრული მაინც ვხვდები, რომ მეგობრებზე და საერთოდ ყველაფერზე ძვირფასი ჩემთვის სანდროა, რომლის დაკარგვასაც არ ვაპირებ!უცბათ მოვაშორე ხელები ნიკას და ჩემს წინ ასვეტილ გაოცებულ სილუეტს ცრემლიანი თვალებით შევხედე
_მაპატიე მე მიყვარს!ნიკას როცა ეს სიტყვები ვუთხარი დავინახე, როგორ შეეცვალა ფერი სახეზე ,ცოტა ხანს დაფიქრდა და გამიღიმა. ჩემი თავი თავის ხელებშ მოიქცია და ლოყაზე ხმაურიანად მაკოცა, შემდეგ შუბზე მომადო ცხელი ტუცები ,გულში ისე ჩმიკრა თითქოს მისმა ძმურმა სიყვარულმა და სითბომ, რომელიც ახლა ყველაზე მეტად მჭირდებოდა სულ გამითბო ცივი სხეული და ამოსუნტქვის საშუალებაც მომცა .სახელზე ჩამოვარდნილი თმის ღერები ფრთხილად გადამიწია და მშვიდად ჩამჩურჩულა ყურში
_თუ გიყვარს მაშინ არ დათმო, რადგან მე რომ ანა დავთმე ამით ბევრი დავკარგე!ისე მოიქეცი როგორც გული გიკარნახებს ,მაგრამ იცოდე რომ გულს ჭკუაც უნდა დაატანო!ყველავარიანტში მე შენს გვერდით ვარ ჩემო სულელო დაიკო!მთელი ძალით მომხვია ხელები და გულში ისე ძლიერ ჩამიკრა სულ გავითიშე. ვეღარ მივხვდი ან ანა ვინ იყო ან რა სიყვარული დაკარგა?წამით მეგონა რომ ჩემს წინ ნიკა კი არა, ვიღაც უცხო სრულიად სხვა ადამიანი იდგა, რომელიც ახლა გავიცანი თავისი საზარელი საცოდავი ისტორიით ,მაგრამ როცა მისგან წამოსულ ძმურ სითბოს ვგრძნობდი მხოლოდ მაშინ მოვდიოდი აზრზე და ვრწმუნდებოდი იმაში რომ ჩემს წინ ნიკა იდგა, , ჩემი მეგობარი, ჩემი ძმა რომელმაც გამიგო, ყველაზე რთულ სიტვაციაშიც გამიგო და არ მირალღალატა!სანდრო ? სანდრო ჩუმად იდგა და მომღიმარი სახით გვიყურებდა მე და ნიკას, რომელსაც თავი ჩემს კისერში ჩაერგო და თითქოს სამუდამოდ მემშვიდობებოდა.


ესეც ახალი თავი იმედია მოგეწონებათ <3