სავადმყოფოში მიიყვანეს თუ, არა მაშნვე საკაცეზე გადასვეს აილენი.. ნერვიულად გააყოლა თვალი საკაცეზე მწოლიარე აილენს და თვაისი დიალოგი გაახსენდა... ნეტა რაღა ამ გოგოს მისჩერდა ასე გამეტებით.. თითქოს ქალი არ ყოლია ჯერ’ო ისო სთხოვდა ეკოცნა მისთვისს. მაგრამ, ძნელია აინელის ნაირი ქალი დაინახო და მის კოცნაზე უარი თქვა. თუმც ამ მოთხოვნამ ძალიან ცუდი შედეგი გამოიღო, ექიმები არადა არ გამოდიოდნენ პალატიდან, დანიელსკი მოთმინება თანდათან ეკარგებოდა.. უკვე სკამზეც კი ვერ ისვენებდა დერეფანში ჩაივლიდა ამოივლიდა, მერე ისევ თავიდან ჩაივლიდა ამოივლიდა და მოთმინება გამოლეული ელოდა ექიმის გამოსვლას.. როგორციქნა გამოვიდა ექიმი და მასთან ერთი ფეხის ნაბიჯზე გაჩნდა დანიელი.
-ექიმო ხომ კარგადა?_კითხვა შეშინებულმა დაუსვაპასუხის მოლოდინში.
-კი, ყველაფერი რიგზეა, უბრალოდ მშიერი იყო და ამან გამოიწვია ალბად.. როგორცკი მოწესრიგდება მშინვე შეგიძლიათ წაიყვანოთ..
-დიდი მადლობა._ხელი ჩამოართვა ექიმს და დაემშვიდობა. კარზე დააკაკუნა და მის პასუხს დაელოდა, როგორც კი გაიგო შემოდითო მაშინვე შევიდა.
-რაგინდა?!_შეშინებულმა უკან გახტა აილენმა და შორტი შეისწორა.
-ხომ კარგად ხარ?_მისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია.
-შენისაზრით?_კითხვითვე უპასუხა აილენმა და თვალებში ჩაჩერდა.
-კარგად._მანაც მაშინვე უპასუხა და ხელი მკლავშ ჩაავლო. რომ გეკოცნა ეს არმოხდებოდა.
-გამიშვი მეტკინა.. ამოკნავლა დანიელის მარწუხებში მოქცეულმა აილენმა და თავის გასანტავისუფლებლად გაიბრძოლა..
-კარგი ხო. წამოდი მიგიყვან სადაც უნდა მიხვიდე.
-არმჭირდება მეთვითონაც გავიკვლელვვ გზას._თავისი თავით კამაყოფილმა გაეჯგიმა წინდა შენი დახმარებბა არმჭირდებაო უთხრა,
-ეხლა, რომ არვიცოდე როგორ გეშინია მარტო ყოფნის მითუმეტეს ამ დიდი ქალაქში თანაც პირველად ხარ, არაფერი არიც, დამიჯერე რომ დაგტოვებდი. მაგრამ ეხლა ბევრი წიკვინის და შეწინაღმდეგების გარეში ჩაჯდები მანქანაში აიღებ სენს ჩემოდნებს და წახვალ იქ სადაც უნდა გაჩერდე.. შენთანხმდით?!
-არა მართალი, რომ არ ყოფილიყო ვაჟბატონი დამიჯერეთ, რომ მართალა აღარ ჩაჯდებოდა მის მანქანაში თანაც მას არმიაყვანინებდა თავს.უკან გაყვა და მანქანაში დაჯდომისას მძღოლს მოკრა თვალი, გაუხარდა მართო არვარ ამ ცხოველთან ერთადო..

^_^_^_^_^

როგორცკი ჩეემოდნები აიღო მაშნვე დაბრუნდა მანქანაში.ეხლა იმაზე უნდა იფიქროს სადუნდა გაათიოს ღამე.. მართაკია მამამისმა დააბარა მაგრამ არახსოვს. ოღონდაც ბათუმიდან წასულიყოდა ეგ საერთოდაც არ გახსენებია იქ ჩასულს სადუნდა ეცხოვრა. კიდევერთხელ დაამტკიცა ამ გოგომ, დანიელთან რომ წინდაუხედავია..ციფლატი 8 უჩვენებდა, და კიდევერთხელ მიდოდა მრავალჯერ განვლილ გზაზე..
-სად მიგიყვანო?_კითხა დანიელმა დ ამის პასუხს დაელოდა.
-რავი ნებისმიერ სასტუმროში.._მანაც პასუხი გასცა და ფანკრის მინა ჩამოსწია სასუნთქად.
-შენ რა სასტუმროში აპირებ დარჩნას და თანაც ნებისმიერში?_გაკვირვებულმა შეხედა.
-დიახ.
-შენ რა სულ გააფრინე.. უცხო ქალაქში ისრომ აზრზეც არხარ ნებისმიერ სასტუმროში როგორ დარჩები? იცი აქ როგორი ხალხი ცხოვრობს? შენისთანა დახვეწილ და ელეგანტურ ქალს გგონია მოგასვენებენ.
-ქალს უხეში ნათქვამია._ყურადღება მისი გოგურ ასაკზე გაამახვილა.
-მე რასგელაპარაკები და შენ რას მპასუხობ? ეხლა ღირსიხარ თვითმფრინავში გამოკეტვის მაგრამ, კიდევ არ წაგივიდეს გული.
-იცი რა ან მიმიყვანე სასტუმროში ანარადა მეთვითონ მივალ.
-კარგი._მხოლოდ ესღა უთხრა და მანქანა დაქოქა.. დიდი ულამაზესი ორ სართულიანი სახლის წინ გააჩერა მანქანა. გაკვირვებულმა მოავლო თვალი სახლს და მერე დანიელს სეხედა.
-მოვედით?
-კი.
-ეს ხომ სახლია?_მან სასტუმრო უკარნახა ამ ხეპრემ კი სახლში მიიყვანა. ალბად მილონერი ეგონა ეს უკანასკნელი და სახლიში მიიყვნა, ამის ქირას როგორ გადაიხდის.
-მერე რა?! აბა შენთვის უნდა დამეჯერებინადა სასტუმროში უნდა მიმიეყვანე?_კკითხვა დაუსვა დ ამანქანას მოუარა კარები გაუღო და ანიშნა ჩამოხტიო.
-არა, არჩამოვალ.! _კატეგორიულად განიუცხადა და ხელები ერთმანეთ გადაჯვარედინა. როცა ნერვიულობს ასე იცის ხოლმე.
-მისმინე .. ან ნებითა შენითა ან ძალითა ჩემითა...
-ძალითა შენითა..
-ეგერ თუა._მხარზე შემოისვა და წიკვინ-წიკვინით აატარა კიბეები.. კარზეზარი დარეკა და გაღებას დაელოდა, მალევე გაეღო კარიც სახლში შეიყვანა და შუაგულ ცენტრში დასვა..
-ველურიხარ..!_მიაძახა გაღიზიანებულმა და დასარტყმელად გაიწია.
-ხელი დუკავა და მისი ბაგეებს დაეკონა.. ესეც სასჯელი მთელი დღისა. ტუჩემი დატკაცუნა და კიბებს აუყვა.. აილენი კი ერთადგილას გახევებული იდგა... ტუჩზე ხელი ნაზად გადაიტარა მერეკი მთელი ძალიად იჯაჯგუნა ტუჩებზე.. თითქოს ამით დააბრუნებდა იმ წამებს როცა მისთვის უნცნობი იყო კოცნა.. მეორე სართულზე გაიქცა და პირველივე შერებაზე სააბაზანო მოყვა.. წყალი მოუშვა და ხელით სახეზე შეისხა. თუჩებზე განუწყვეტლივ ისხამდა წყალს და ხელს ისვამდა..

^^^
კარებიდან გამოსულს წყლის ხმა მოესმა. კარები ღია იყო მიხვდა აილენი იქნებოდა და მისკნე წავიდა.. ნამდვილად სასაცილო სცენას შეესწრა.. როგორ იბანდა განუწყვეტლივ სახეს აილენი.. ამით მის კოცნის კვალს მაინც ვერ ჩამოირეცხდა.ღიმილით დაუყვა სამზარეულოსკენ და მოსამსახურეს უთხრა ვახშამი გაგვიმზადეო.. ეს ქალი დიდი ხანია ცხოვრობს ამ სახლში მაგარმ, არასსდროს უნახავს დანიელი გოგოსთან ერთად მოსული.. ერთი ორი მეგობარი თუ გამოუვლიდა მხოლოდ და ისიც არცთუ ისე ხშირად.. ეხლაკი მისდა გასაკვირად მხარზე შემისმული გოგონათი დაბრუნდა.. დაინტერესა რახდებოდა მაგრამ არუკითხავს.. იცნობს დანიელს სულ რაღაც 17 წლის შემდეგ მასთან ერთად ცხოვრობს და მისი ხასიათი შესწავლილი აქვს. ეხლა, რომ კითხოს ეს გოგო ვინაო, ალბად პასუხსაც არგასცემს.. რაგასაკვირია?! თვითონაც არიცის ვინარის და რა ესაქმება მასთან ერთად.. ერთი რამ იცის, რომ ამ გოგოს უნდა მიხედოს. განა ეს ცუდია? არა, პირიქით კარგიცა.. აბა სრულიად უცხო ქვეყანაში მრტოდ’მარტოს რა ესაქმება.. დანიელი მისთვის ღვთის საბოზვარია.. საჩუქარია რომელიც ნერვებს ძალიან უშლის.. ალბად დღეს დარჩება და ხვალ დილიდანვე შეუდგება სახლის საქმეებს, უნდა ნახოს საცხოვრებელაი ადგილი და დაბინავდეს.. ერთ კვირაშ სწავლა იწყება და მერე, უფრო გაუჭირდება ყველაფრის ერთად კეთება.. პირის ბანას და ტუჩების ჩამორეცხვას, რომ მორჩა კიბეებს დაუყვა.. მისაღებ ოთახში დანიელი დახვდა. ტელევიზორს უყურებდა , როგორუნდოდა მისულიყო და ერთი’ორჯერ შემოერტყა სიმპატიურ სახეზე.. ღირსიციყო აილენისგან მაგრამ, რომ გაბრაზოს და ამ უკანასკნელმაც გაგდოს სახლიდან. მერე რაქნას?!სად წავიდეს ამ შუაღამისას.. ფეხაკრეფით წავიდა სამზარეულოსაკენ საიდანაც უგემრიელესი სუნი გამოდიოდა. აილენის აღნაგობით თუ ვიმსჯელებთ თვეშ ერთხელ უნდა ჭამდეს საჭმელს ისეთი გამხდარია.. მაგრამ, სულაცარ.. ჭამით ყველაფერს ჭამს და არცარაფერზე აქვს კომპლექსი, შეიძლება ამან გამასუქოს ეს მისი სტილი არა. არის ის რაც არის მაგრამ, მართლაც რომ ულამაზესია ..
-მოგეხმარებით._სამზარეულოში შესულმა მოფუსფუსე ქალს დახმერების ხელი გაუწოდა.. ქალმა იუარა.
-როგორ გეკადრებათ._თქვენ დაისვენეთ და მე მივხედავ ყველაფერსო, მაგრამ აილენმა არ მოეშვა დ ა მაინც მიეხმარა, ხელიდან ართმევდა ყველაფერ მაგრამ, აილენი იმდენად ჯიუტა, რომ ტავისი გაიტანა.. მაგიდის დალაგებაში დაეხმარა.. ყველაფერს უმზადება ისკი მისაღებ ოთახში ნელი სვლით გადიოდა, არუნდოდა ცუდად გამოსვლოდა და მერე დანიელს დაეცინა. როგორციქნა მორჩა ყველაფრის გატანას და მაგიდას ბოლოჯერ გადავლო თავლი ხო არაფერი მავიწყდება’ო. სამზარეულოში შევიდა და ტბილად გადაეხვია რუსა დეიდას.
-დიდი მადლობა._მოხვეული უხდიდა მადლობას ქალბატონ რუსას და სახეს თბილად უკოცნიდა.
-რისთვის შვილო?!_ქალმა მისი მადლობა დიდიად გაიკვირვა.. თმებზე ნაზად დაასრიალა ხელი და შუბლზე აკოცა.
-იმისთვის, რომ ძველ დროშ დამაბრნეთ.._მეტი არაფერი უთქვამს, თვალზე ცრემლი მოადგა მაგრამ, არატირებულა დანიელის ხმა მოესმა ზურგს უკან და ქალის მკლავებიდან ხელი გაინთავისუფლადა გვერდით დაუდგა.
-ვატყობ ერთმანეტს კარგად გაუგეთ?_კითხვა დასვა და კარებზე მიყრდნობილმა გაიკრიჭა.
-დიახ, ძალიან კარგი გოგოა. ჯერ იმიტომ რომ, დამეხმარა მერე იმიტომ რომ ძალიან თბილია.._აუხსნა თავისი შთაბეჭდილება დანიელს რუსამ და ღიმილით გადახედა აილენს.
-წამოდით ვჭამოთ._ხელიტ ანიშნა მაგიდისკენ.

პ.ს. ბოდიში დაგვიანებისთვის... ველოდები თქქვენს შეფასებებს და ბოდიში ტექნიკური შეცდომებისთვის... მადლობა წინასწარ... დიდი სიყვარულით მე ... გურანდა ჩხიკვაძე