დარაბებს მიღმა, ნახევრად ჩაბნელებული ოთახში, საშინლად ცხარე, „100 გრადუსი ცელსიუსით“ ანუ ოჯახური, დაძაბული, მძაფრსიუჟეტიანი კამათი გამართულიყო წაბლისფერთმიან, ლურჟთვალა ქალსა და მის კარამელისფერ ქერა ქოჩრიან ვაჟიშვილს შორის. ბიჭს მაისური არ ეცვა, სავარძელში ჩასვენებულიყო და საოცრად გაბეზრებულის სახით უყურებდა დედამისს.
-სერიოზულად გეუბნები დიმიტრი! მამასენი არ ხუმრობს!_თითი გამაფრთხილებლად დაუქნია დედამ.
-დედა!
-დედა არ უნდა მაგას! ერთადერთი შვილი კი ხარ მაგრამ მშრალზე დაგტოვებს, უყარე მერე კაკლები!-ცხვირი აიბზუა მან.
-ანასტასია მენაბდე, გაფრთხილებ:გუბაზ მენაბდის წიკების შესახებ კიდევ ერთ სესიას გამიმართავ და გაეროში გიჩივლებ!-სავარძლიდან წამოხტა დიმიტრი.
-რა შუაშია გაერო შე დებილო ამიხსენი?!-დასცინა ანასტასიამ.
-რა და ვიტყვი, რომ გეი ვარ და მავიწროებთ! კეთილი ნების ელჩს შევეცოდები.-განაცხადა დიტომ.
-ჰო, იმდენი გოგო მოგყავს სახლში შენს არატრადიციულ ორიენტაციაში ეჭვს შეიტანენ.-მშვიდად უთხრა ქალმა, მერე ისევ გაცეცხლა და დაამატა:-სწორედ მაგიტომაა მამაშენი, რომ დაჟინებით მოითხოვს ცოლი შეირთო!-დასჭექა ანასტასიამ.
-არ მინდა ცოლი! არა! არ მინდა!-წამოიყვირა დიმიტრიმ.
-მამაშენი გაგიჟებასაა! ჯერ ჩვენთან მოგყავდა გოგოები, ახლა ბიძაშენმა სახლი გადმოგიფორმა და აქაც არ ეშვები ამ შტერულ გართობას!
-თქვენ რა იცით დედა?! მეზობლებს კამერები მიამაგრეთ?! აქ სადმე სახლში დაამონთაჟეთ ვიდეოთვალი?! ეფბიაის აგენტი მომიჩინეთ?! რანაირად იგებთ ჩემს პირად ცხოვრებაზე ყველაფერს დეტალურად?!-ჭკუიდან გადავიდა ბიჭი.
-ასეთ რაღაცეებს ვერ დამალავ დიმიტრი! მალე მთელი თბილისი ამაზე ილაპარაკებს! მამშენი ცნობილი იურისტია! საადვოკატო ფირმა აქვს რომელსაც შენ უნდა უხელმძღვანელო! თუ დაგავიწყდა გეტყვი, რომ სწორედ ამ მიზეზით სწვალობ ბიზნესის მართვას და ეს შენი ბავშვობის ოცნება?! მსუბუქი ყოფაქცევის ქალების გამო უნდა გაიფუჭო შენი მომავალი?! მამა ამ ყველაფერს წლების განმავლობაში გიკოწიწებდა შენ კი ზედ თავზე ანგრევ!-ცრემლები მოეძალა ანასტასიას.
-დედა არ მინდა ცოლი! არ ვარ ამ უღლისათვის მზად! მირჩევნია წყნარად და მშვიდად ვიცხოვრო! მამაჩემი რატომ მაძალებს ცოლის შერთვას?! რა გინდათ ბოლობოლო?!!!
-მამაშენი ახლა გაცოფფებულია! სამსახურში იგვიანებ, უნივერსიტეტში ლექციებსაც აცდენდი, მთელ ფულს შტერ ქალებში ხარჯავ, სახლში კი ლამის საათბის მიხედვით დაიბარო! ასე თუ გააგრძელებ მექალთანე კი არა ცხოველი გერქმევა შვილო! უბრალოდ მამრობითი სქესი ტახი, ან მოზვერი!
-ჯანდაბაა!დედა საპირფარეშოში ავალ დ ცივ წყალს შევისხამ, თორემ ასათიანში გავხდები „გასაქცუნებელი“!-კიბეზე აბრაგუნდა ბიჭი.
-მამაშენს შენი გადამკიდე სჭირდება უკვე „გაქცუნება“!-დაუსისინა დედამ.
ქალი დაღლილი დაენარცხა დივანს, სასწრაფოდ მეუღლეს უნდა გასაუბრებოდა.
-ალო, გუბაზ! ამ დებილს ვერაფერი შევასმინე, შხამინი ხვლიკივითაა! ერთს ვეტყვი ათასს უკან მიბრუნებს! სად ვაპოვნინოთ ნამდვილი სიყვარული და მთელი ცხოვრების მეგზური ა?!
ყურმილში მამაკაცის დაძაბული ხმა გაისმა.
-ოხ ანასტასია! ქათამივით წავაწყვეტდი კისერს! მაგრამ ჩემი შვილია ეგ უბედური და რა ვქნა?!
-იქნებ კონტრაქტით ქორწინება შევთავაზო?-იჭვნეულად ჩაილაპარაკა დედამ.
-ეგ როგორ?!
-რა და ვიპოვი კარგ გოგოს, ვეტყვი რომ მხოლო ექვსი თვით იყვნენ ცოლ-ქმარი და უბრალო ფორმალური ქორწინება გააფაორმონ. სანაცვლოდ შენ ფირმას გადაუფორმებ.
-ეგ მე რა ხეირს მაძლევს ანასტასია?!!
-დიმიტრის ვეტყვი ვითომ შენ ეს არ იცი და მისი ნამდვილი შეყვარებული გგონია, იმ გოგოსაც თანხას გადავუხდი, ერთგავრი სამსახური იქნება.-აღფრთოვანდა ქალი.
-მერე მე რა ხეირი-მეთქი?!!!
-რა ჩერჩეტი ხარ! შეუყვარდება ის გოგო ექვს თვეში და აღარ დაშორდებიან !
- რა დარწმუნებული ხარ?!
-მომენდე, ისეთ გოგოს ავურჩევ ვინც თვითონვე ხიბლავს.
-ეგეთი გოგო არ არსებობს შექალო! თუ არსებობ მხოლოდ ერთი ღამის ფარგლებშია მოხიბლული.
-დამაცადე! ისე მოიქეცი როგორც მე ვიტყვი!
-კარგი.
ანასტასიამ ყურმილი გათიშა და დიმიტრისთან კიდევ ერთი გრძელი საუბრისათვის მოემზადა.
*************************************************************************************************************************

-სამსახური უნდა იპოვო ნინე!-ხმამაღლა დაიყვირა ქეთომ.
-არ გამომდის დედა!-ყვირილითვე უპასუხე ნინემ.
-ეცადე და გამოგივა!-ვულკანივით ამოიფრქვა ქეთევანი.-მამაშენს კინაღამ საქმე ჩაუვარდა, უამრავი ვალი აქვს! იტალია, დამოუკიდებლად ცხოვრება და მოგზაურობა თუ გინდა მაშინ ცოტა უნდა გაისარჯო ნინე! აიიჰ! გგონია ყველაფერი ასე იოლად მოდის?! ახალგაზრდა, ლამაზი და ჭკვიანი ხარ! შენთვის ყველა კარი ღიაა! გამოიყენე ეს შანსი ნინე, გამოიყენე!
-რა შანსი დედა?!-ხორბლისფერი მკლავები გაშალა ნინემ.-რა შანსი?! ციდან ცვივა ვაკანსიები?! ოცი წლის ვარ, გამოუცდელი და დაბნეული! -ხელისგულები ერთმანეს შემოჰკრა გოგომ.-დამთავრდა! აქ წყდება ჩემი აღწერა და ყველაფერი სრულდება ფრაზით : „მოვიფიქრებთ და თუ აგიყვანთ დაგირეკავთ.“ გაიგე?!-სხაპასხუპით მიაყარა ნინემ დედას. მწვანე ცეცხლი დაენთო თვალებში, შეღებილი წარბები რისხვით შეკრა, სპილენძისფრად აუევარდა მხრებზე ჩამოშლილი წითური დალალები.
-რა მოხდება ჩვენ, რომ არ გყავდეთ?! ნიტამ და ლუკამ გზა გაანეს, არადა შენზე უმცროსები არიან, შენც უნდა მიაღწიო რამეს ნინე. დროა უკვე დრო.-გადაქანცული ქალი სკამზე ჩამოჯდა. გოგონამ პირველად იგრძნო ქეთევანი მხრებზე აკიდეული ტვირთის სიმძიმე და დედა შეეცოდა. ზედმეტად ჭირვეულობდა, უფრო შემართებით უნდა ეცადა და წარუმატებლობის შემთხვევაში არ დანებებოდა.
-კაი დე,-მოეხვია დედას.-რამეს ვიზამ არ ინერვიულო, თუნდაც დამლაგებლად ვიმუშავებ. ხომ იცი, მე არ დავიკარგები!
-ჰო, შენნაირ პატარა ჭინკას რა დაკარგავს!-ჩაიცინა ქეთომ.
-აააიჰ! დედა ეს რა ლაპარაკია?!-თვალები გადმოკარკლა ნინემ.-როგორ შეიძლება ასეთ სენტიმენტალურ წუთებს, რომ აფუჭებ!
-კარგი, ნუ ქოთქოთებ თავი ამატკიე!-სკამიდან წამოფრინდა ქეთო.
-ყოჩაღ დედა! გამაოგნე! ყოჩააღ!-ტუჩის კუთხებიი ძირს დაუშვა გოგონამ.
-ნუ იმანჭები! მაიმუნს გავხარ პატარა ალქაჯო!-ლოყები დაუჩქმიტა და თმები აუჩეჩა დედამ შვილს.
-აი! ისევ ბრავო! ისე ხომ არ ვგავარ გაბუჩქულ კაქტუსს, მიდ აბა დამიმატე! მართლა ალქაჯს დამამსგავსე, ასე სამსახურში კი არა ჯოჯოხეთშიც არ შემიშვებენ!-ისევ ხელების ქნევას მოჰყვა გოგო.
-ოო, წავედი ნინე!-თვალები გადაატრიალა ქეთევანმა.
-შენ კი არა მე წავედი! სამსახური უნდა ვიპოვო!-არტისტულად შესძახა ნინემ და ჩორთით გავარდა დერეფანში.
-ღმერთო, ამას რამე უშველე რა!-ცოცხი გაიქნია დედამ.
***************************************************************************************************************************
ნინეს ამდენი ფიქრისაგან უკვე თავი სტკიოდა, მაგრამ მაინც ვერაფრით მოიფიქრა რისი გაკეთება შეიძლებოდა.
ნინე მართლა ძალიან ჭკვიანი გოგონა იყო, ცოთა დაბდურა თუმცა პუნქტუალური, შემოქმედებითი, მხიარული და დიპლომატიურად საუბარიც მშვენივრად ეხერხებოდა. თან გარეგნობა ხელს უწყობდა.
სამწუხაროდ, ჯერ არასრული განათლებით ვერსად დაიკვეხნიდა, არადა სამსახური ძალიან სჭირდებოდა, უკვე მართლა იყო მუშაობის დაწყებია და კარიერის აწყობი დრო.
-ჯანდაბა!!!-ამოიგმინა.-სად სიკვდილში წავიდე?! ვის რა ჯანდაბად ვუნდივარ?!
ბოლოს, გადაწყვიტა ისევ თავის ფეხებს მინდობოდა და ქუჩაში გაჭრილიყო სასეირნოდ, სუფთა ჰაერი გონებას გაუხსნიდა და გზადაგზა განცხადებებსაც შეავლებდა თვალს.
ღრმად ჩაისუნთქა, შავი კლასიკური შარვალი მაღალძირიან, შავ კედებზე ჩაიცვა, ზემოდან ნაცრისფერი, წარწერებიანი, გრძელმკლავინი მაისური გადაიცვა(საღამოობით გრილოდა ხოლმე) და „საქმეს“ მიაშურა.
ვინ იცის, ამჯერად სადღა მიიყვანდნენ თავისი დაკაწრულ-დაკბენილი ფეხები?!
*********************************************************************************
ანასტასიამ როგორც იქნა დაითანხმა დიმიტრი. ახლა მხოლოდ სარძლოს პოვნაღა დარჩა.
-აბა, მითხარი ვის იცნობ ისეთს კარგი გოგო, რომ იყოს და მასთან მხიარულად გრძნობდე თავს.-ხელები გაშალა მან.
-ნათიას, მარიშკას, სალის, ანას...
-ის ვისთანაც არ წოლილხარ!
-ნინეს.- სილუეტის ფანჯრიდან დანახვაზე დაუფიქრებლად წამოსცდა დიმიტრის.-არაა, მაგას არ ვიცნობ უბრალოდ... ვხედავ... ისა...
-ვინა ნინე?!-თვალები გაუბრწყინდა დედას.
-ნინე!-წამოიძახა დიმიტრიმ. კვლავ ფანჯარას მიაშტერდა.
-ჰო ნინე!-კვერი დაუკრა ანასტასიამ.
-არა არა დედა! ნინე!-კარი გამოაღო დიმიტრიმ და ქუჩაში ტაატით მოსეირნე ნინეს ჟღალლ თმებს ჰკიდა თვალი.
-დიმიტრი?!-გაოცებით იკითხა გოგომ.
-ვერც კი წარმოიდგენ როგორ გამიხარდა შენი ნახვა!-აღფრთოვანებით გადაეხვია გოგოს.
-რა?! აა! ჰა!-თვალები დაჭყიტა ნინემ. თან დიმიტრის ჩასძახა.-ნახევრად შიშველი მეხუტები რა სიკვდილი და ოხრობა გეტაკა ყველა ნეკნი, რომ გადამიმტვრიე?!
-დედაჩემი საცოლეს ეძებს ჩემთვის, სასწრაფოდ უნდა გაგიყვანო პერიმეტრიდან, თანაც მეც უნდა მოვშორდე თორემ ტვინი ყველა უჯრედიი მიკვდება. ვითომ ჩემთან შესახვედრად მოხვედი.
-და დედაშენს ვინ ვეგონები?!-ბრზაით ჩასჩურჩულა.
-ვინ და ვინც. სამაგიეროდ ჩემი ცოლობისაგან უსაფრთხო და დაცული იქნები.
-დედაშენი მაინც ვერ დამარწმუნებს.
-ცდები, მას იშვიათი ნიჭი აქვს.
სანამ კიდევ რამეს იტყოდნენ ანასტასია თავზე დაადგათ. დიალოგი მეტისმეტად სწრაფ რეჟიმში გაიმართა და ქალს არაფერი შეუმჩევია.
-დეეე, ნინე უნდა მოსულიყო და გავალთ ჩვენ კაი?!-გაიღრიჭა დიტო, ნინეს დასწვადა და ლამის გვეძე გაათრია.
-მოიცა, ეს რა ლამაზი გოგოა, დამაცადე გავიცნო. მოდი აქ შვილო!-ახლა ანასტასიამ გაქაჩა ნინე.
-დედა ჩვენ საქმე გვაქვს!-კბილებს შორის გამოსცრა დიტომ.
-ეგ საქმეები მოიცდის. თანაც შენთან ჩაცმულ გოგოს პირველად ვხედავ და დამაცადე.
-ისაა, ქალბატონო, საერთოდ მე სახლში მივდიოდი.-სუნთქვაშეეკრა ნინეს.
-სახელი გვარი და სად სწავლობ შვილო?
-ნინე ლიპარტელიანი საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტიდან.
-გასაოცარია!-ტაში შემოჰკრა ქალმა. შემდეგ შემხტარი და დამფრთხალი ნინე დაატრიალა.-იდეალურია!-ისევ შეხტა გოგო.
-რა ხდება?!
-დიტოს ცოლი სჭირდება, ექვსი თვით! ხელს კონთრაქტს მოაწერ, ფიქტიურად იქნებით ცოლ-ქმარი და მერე გაცილდებით!-ჩამოურაკრაკა.
-არ მაწყობს! არ მინდა!-ხელები აიქნია და ადგილიდან წამოვაარდა ნინე.
-არაა გინდა!-იესვ დივანზე დაახეთქა ქალმა.
-მე სამსახური მინდა და არა გათხოვება ქალბატონო!
-ამაშიც გადაიგხდით ხელფასს!
-გასაყიდ ჯორს ვგევარ?!-დაიყვირა ნინემ.
-არა ნინე! ძალიან კარგ სარძლოს გევხარ! გადამარჩინე თორემ მამამისი მეც გამშორდება, ამასაც ქუჩაში გააგდებს და ჩვენი ოჯახი დაინგრევა.-თავი მოისაწყლა ანასტასიამ.
-რა მყიფე ყოფილა ოჯახი რომელიც სისულელის გამო ინგრევა!-ამაყად თქვა გოგომ.
-ასეთი გულცივი ნუ იქნები შვილო!
-არავარ თქვენი შვილი! ან საერთოდ რატომ მე?!
-შენ წესიერი გოგო ჩანხარ! დიტოს მოსწონხარ!
-დედა!
-ენა ჩაიგდე! ხმა გაიწყვიტე თრემ ენას ამოგადღლიზავ და საჯიჯგნად ღორებს მივუგდებ დიმიტრი!
-ქალბატონო!
-ნინე! დამთანხმდი!
-არ მინდა სახლში მივდივარ!-კატეგორიულად განაცხადა.
-მოგყვები! ამაზე შენს მშობლებს დაველაპარაკები!-რას ლაპარაკობთ?! დეაჩემი დამკლავს! გამატყავებს!
-დაწყნარდი და გამიძეხი!-ხელით ანიშნა ქალმა გოგოს გასასვლელისაკენ.
დიმიტრიმ საწყლად აიქნია ხეები თავს ხევით ძალა არ მაქვსო და დაიღმიჭა.
ცოტა ხანში ნინე უკვე სახლშ მიდიოდა და თავი სულელურ მახეში ეგონა. ასეთ ბანალურ და იდიოტურ სიტუაციაში ჯერ არ ყოფილა. მსგავსი იდიოტობები ნეტავ კიდევ როდის ხდებოდა?!
*გარიგებით თუ გამათხოვეს მერე მექნება საქმე საცინლად! ეს ქალი მანიაკია და სახლში მიმყავს, დედა მომკლავს!“ გაუელვა თავში.
*******************************************************************************************************************************
ნინეს ოთახის კარი დედამ შეაღო.
-აბა! უთხარი, რომ მსგავსი დებილობა ჯერ არ მოგისმენია და გაუშვი არა?!-საწოლიდან წამოფრინდა ნინე.
-მე ძალიან მომეწონა ეს იდეა! მამაშენსაც დავურეკე და მითხრა ჩემ ფერია დაეკითხეთო!
-„მეღადავები“?-პირი დააღო გოგომ.
-არა! ექვსი თვე არაფერია! ფიქტიური ქორწინებაა! ცალ-ცალკე დაიძინებთ! გევალება სახსი ელემენტარული წესრიგი დაიცვა და სააგენტოს საქმეებში დაეხმარო. კარგი მეგობრობა გევალებათ სხვა არაფერი. მამაშენსა და ბიძაშენს ახლა უჭირთ ნინე! ფული სჭირდებათ1 ამ ქალის ქმარი ცნობილი კაცია დაგვეხმარება! თანხა ძალინ კოლოსალური იყო თუმცა თუ დათანხმდები იმის მინიმუმს აიღებ.
-დედა „შაყირობ“?! რომელი საუკუნეა?! ან რა ბანალურობაა?! კაი რა!
-ფსკერიდან ამოგვათრვს ეგ ბანალურობა!
-სამაგიეროდ ვიყიდები! განათხოვარი ვიქნები და უბედურის იარლიყს ამაკრავენ! ჩემი პრესტიჟი და სტასტუსი?!-დაიბუზღუნა გოგომ.
-ნინე არაფერს არ გაძალებ! დიმიტრი არ მოგწონს?!
-ეს სარფიანი გარიგებაა და მეტი არაფერი!
-გადაწყვეტილება შენეა ჩემო ლამაზო.
-ოოოფფფფჰჰჰჰ!
*****************************************************************************************************************************
აეროპორტში გრილოდა. უეცრად ბრბოში ერთი ყვითელი თავი გამოიკვეთა და გიჟივით გამოიქცა წითელი თმის გორგალისაკენ.
-ნინეეე! როგორ მომენატრე! უამრავი საჩუქარი ჩამოგიტანე!-ხარხარებდა მარიამი.
-წამოდი დროზე რაღაც უნდა მოგიყვე!-ტაქსისაკენ გაათრია ნინემ მარი.
******************************************************************************************************************************
-აი, ასე იყო. არ ვიცი რა ვქნა, თან თითქოს მინდა, თან უპრინციპოდ გამომდის.
-კაი რა!-ნინეს ოთახში ისხდნენ.-მაგარ ქორწილს გადიხდი, კარგად იქეიფებ, იცეკვებ გაერთობი! მეტი რა გინდა ნინე?! ჰო, რაღაც პონტში პროვინციულად ულზე დახარბებაა მაგრამ მამაშენს უჭირს. შანსი გაქვს!
-ალბათ.
****************************************************************************************************************************
კვირა საღამო იყო. ლიპარტელიანები მისაღებში შეკრებილიყვნენ.
-მოკლედ...-ამოიქშინა ნინემ.-რაღაც გადავწყვიტე...
ოთახში არსებული ჰაერიც კი დაამძიმა მოსალოდნელი პასუხის მოსმენისაგან გამოწვეულმა და დძაბულობამ.
-ზედმეტად ბევრი პრობლემა მექმნება ამ ნაბიჯის გადადგმისა. ყველაფერ ძვირფას და საკუთარ „მეს“ ფეხქვეშ გავთელავ. არ შემიძლია...

ქეთევანმა ამოიხრა, სიმწრით გაიცინა, თუმცა მაინც ცრემლა აუჭყვიალა თვალები.
-ჯანდაბა!-ჩაიბურტყუნა ნინემ.
პ.ს მოგესალმებით სიყვარულებო. საიტი გასწორდა და მაშინვე შემოვქნადი. იმედია მოგეწონათ. ცოტა წავუბანალურე და ძალიან ბევრს ვფიქრობდი დამედო თუ არა. თქვენი აზრი მაინტერესებს თითოეულ პერსონაჟზე. ცოტა ვღელავ ზედმეტად ხომ არ გადავამლაშე. მოკლედ, გაგრძელები შიში მაქვს და უმორჩილესად გთხოვთ გამიზიაროთ საკუთარი აზრი.