მკვდარი ავტორის მომაკვდავი ამბავი (თავი1)

ო ხშირად ვწერდი ასეთ წერილებს. იმის იმედით რომ ოდესმე მართლა მეყოფოდა გამბედაობა და სიცოცხლის უსასრულობას საბოლოო წერტილს დავუსვამდი. აქამდე ბევრჯერ მიცდია ამ ამის გაკეთება თუმცა ეს მცდელობები იმდენი აღმოჩნდა მრავალ წერტილად გადაიქცა და ცხოვრებამაც

მოგიტაცებდი, როგორც პატარას III

-თუ გსურს დავიწყოთ პაემნებზე სიარული,საჩუქრების,სერენობა,რაღაც სიურპრიზები.. გავაგრძელოთ ეს ბანალური ურთიერთობა წლების მანძილზე მერე ან შენ მოგბეზრდები ან მე... ან კიდევ ტყუილად ნუ გავფლანგავთ ისედაც ხანმოკლე სიცოცხლეს.

მოთამაშე (მესამე ნაწილი)

არ ვიცი- ირაკლი სავარძელში ჩაესვენა და მშვიდად უპასუხა მერე ფანჯარასთან მივიდა და გოგოს გახედა, არ მოეწონა ასეთი ნინის დანახვა, გიგამ ნინისაც აურია თავგზა და ირაკლისაც, ორივე ფიქრობდნენ. სადღაც მათი ფიქრები იკვეთებოდა. ნინი ირაკლისთან დიალოგს

" სიყვარული და შემთხვევითობა " ( 2 თავი )

რამდენიმე დღე გავიდა , გიორგის ვერ ვნახულობდი , თორნიკესთან კი დღითიდღე ვაახლოვდებოდი , რაც ცოტა მეუცნაურებოდა . ერთ - ერთ ოთხშაბათს ექიმთან წავედი , ჰო მართლა , 4 წლის ასაკიდან თმებზე პრობლემა მაქვს , მუდმივი ცვენა დამეწყო და მას შემდეგ, თითქმის

Lacrimosa [8]

კიდევ რამენიმე დღით დარჩა დედასთან და წინასწარ შეემზადა ცრემლისღვრისთვის. იქ ყოფნის პერიოდში თამარსა და ჟერარდს სანდროზეც ესაუბრა. -რა კარგია! სიხარულისგან შეჰკივლა თამარმა. უხაროდა, რომ შვილი ქართველ ბიჭს ასე დაუახლოვდა.

თბილისის ქუჩები (ნაწილი 2)

- გისმენთ- თავის გრძელ, სწორ, წაბლისფერ, თმას ყურს უკან იწევს, თმას რომელიც წელამდე სწვდება და ძალიან ალამაზებს - მაშიინკაა, მე ვარ გოგო, გავიგე ჩამოსულხარ- აშკარად, მისი ძველი არცისე სასიამოვნო ნაცნობის ხმის ბგერები ესმის - ლენკა შენ ხარ? - ჰო

შენი თანაზიარი (თავი 2)

რატი მკერდზე ტუჩებით მეწებება, თითებს ჯინსის შიგნით, საცვალზე მიალერსებს, ზევით ქვევით და გამალებით - წრიულად. აგზნების პიკს ვაღწევ და ამ დროს ჩამესმის: „ქალიშვილი ხარ?“

ჩემი რეალობა (მე 3 თავი)

მანქანის ხმამ გამომაფხიზლა.რეზო წავიდა. ლევანიმ კარი ჩაკეტა ოთახში შევიდა. კიდევ ერთხელ შევავლე თვალი ჩემს შესიებულ სახეს და ვერანდაზე გავედი.. ჰამაკი შევნიშნე.. პლედი მოვისხი და ჩავჯექი. ტელეფონი მოვძებნე,გამახსენდა რომ არ მქონდა.. - ჯანდაბა!

კვლავ სიცოცხლე მინდა (ნაწილი 5)

დედამ არ უნდა გაიგოს დღეს რაც მოხდა, კოშმარი რომ დამესიზმრა იმდენად ინერვიულეს მთელი ღამე არ ეძინათ, ეს რომ გაეგოთ ეხლავე წამოვიოდნენ და ეს საერთოდ არ მინდოდა, ქარველიშვილები ისეთი თბილები და სწუმარმოყვარეები იქვნენ არანაირ დისკომფორტს არ ვგრძნობდი,

სამიზნე (7 თავი)

-აბდულის ხალხმა მიპოვა ორი თვის შემდეგ, ჭრილობები ცუდად დამუშავებული ქონდა და ნელნელა ინფექცია ეჭრებოდა, მე კი გაიგეს რომ ექიმი ვიყავი და მას შემდეგ ხელი არავის დაუკარებია, აბდული უფრო...... ამ... ცივილურად მექცეოდა.