ადამიანის სულს ვერ სწვდება ღირებულება,
ადამიანში იბატონებს მუდამ წყვდიადი ,
თუ კი თან გვყვება სიყვარული სინათლის გრძნობა,
გაიბატონებს ჩვენს სულშიც კი რაღაც დიადი.

ადამიანო შენ არიცი სიკვდილის ფასი,
და ბოლოს ყველა ისევ ქრება არარაობად,
ნეტავ ვიცოდეთ ვინ შეავლო ცხოვრებას ხავსი,
სანამ ჩვენს სულშიც გავბატონდით ამაოებად.

და რადგან ყველას უკან დასდსევს ჟამთა ხანება ,
და რადგან ყველას გველოდება სიკვდილის ხვედრი,
მოდი დავწეროთ მწერლებმაც კი აღმადიდება,
და სამუდამოდ ჩაიმარხოს სიკვდილის ქვევრი.