მუდამ მარტოობის ქარი ქროდა

ყველა ნაბიჯს უნდა გამოცნობა, ზოგჯერ სხვა ხეა და სხვა ნაყოფი, ისე გამომგლიჯეთ ყველა გრძნობა, როგორ დამრჩებოდა გასაყოფი.

რისხვა

ეს რისხვა ისე ცდება დღეს საზღვრებს, თითქოს მედეას ასლად ვიქეცი, მაგრამ გრძნობებზე მეტად მადარდებს ილუზიები შენზე ფიქრების. მე გაგიღიმე, მსწრაფლად ვიქეცი ნუგეშის კარი და ანგელოზი...

მხოლოდ შენ არსებობ ჩემთვის

შენ არსებობ ჩემთვის მხოლოდ, სხვა ყველა არს ჩემთვის ფარსი. სიყვარული გავაბოლოთ, ხარ ჩემი სიცოცხლის არსი. შენ არსებობ ჩემთვის მხოლოდ, სხვა ყველა არს სიყალბე. არ მჭირდება რომ სხვა ვპოვო, მე მხოლოდ შენ გინატრე. შენ არსებობ ჩემთვის მხოლოდ,შენ ხარ ჩემი

მარიამ ჭუბაბრიას

მთელი ღამე შენზე ვფიქრობ,აღარა მაქვს მოსვენება, ქარი მიშლის, აზრებს მიფრთხობს, დაძრწის, როგორც მოჩვენება, მერე თითქოს უცებ იგრძნობს, რომ ხელს მიშლის, მომეშვება, მთელი ღამე, შენი სახე, მე თვალთაგან არ მშორდება....

მე დღემდე მჯერა ის ჩემთან მოვა

ჩემი წარსული მე გულით დამაქვს, მუდამ მახსენებს სევდას და ტკივილს, მე მომავალი ნამდვილად არ მაქვს, ახლაც კი ვუსმენ განწირულ კივილს.

უნაპირო წყვდიადში..

უნაპირო წყვდიადში, დაიბადა სიცოცხლე, დაიბადა სიცოცხლე, უფლის ნაწყალობევი, დაიბადა წყვდიადში უცოდველი სიმართლე, ატმის ყვავილებივით ვარდისფერი ლოყებით..

ისიდა

(ისიდა) სიმშვიდის სიყვარულის და ჯამთელობ, ეგვიპტის ქალღმეთი.

ღამეს რას ედრები ...

შავი ღამე ვარო გაიძახი ღამეს რას ედრები, ღამე გათენდება გამოიხსამს დილის მარგალიტებს. ცოტა დრო გავა და ვერც გაიგებ ისე დაბერდები, ვიღაც შეგხედავს და დამჭკნარ სხეულს მზერას აგარიდებს.

ვინ იცის რას ვმალავ ღიმილის მიღმა

ვინ იცის რას ვმალავ ღიმილის მიღმა და საერთოდ რომელი სიგიჟე მაცინებს.... თაროზე შემოვდე რაც გულით მიყვარდა, მივდივარ და შენი თვალები მაცილებს.

ვგრძნობ მე

ვგრძნობ მე სულში ლანდები, როგორ ამებლანდება, ალბათ მომენატრები მთელი ჩემი არსებით, წვიმა შავი ქოლგების ზღვაში ჩაიკარგება და მივხვდები სამყაროს მიღმა შენ რომ არსებობ...