ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე (თამუნა ცერცვაძეს)

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე, შენ მოგიძღვენი ჩემი სიცოცხლე, მენატრებოდი, მაგონდებოდი, ნეტავი, შენ თუ გაგონდებოდი.

პოეტის ცხოვრება

აი ისევ მორიგი ნერვიული შეტევა, მაგრამ მაინც ვპოულობ სასიცოცხლო მიზეზებს, რადგან ბედნიერება ერთ გოგოში ეტევა, რადგან ღმერთი ბოლომდე არასდროს არ მიმეტებს.

ცოცხალი მკვდარი

*კივილი სასტიკი ღამის სიკვდილის, ამომავალი მზისგან მისჯილის, კაშკაშა სისხლი იფეთქებს მიწაზე დედის კივილი მიაღწევს ცისკარზე...*

ღამე, როიალი,პაწაწინა

მზერას ვერასოდეს გავიცივებ, თუნდაც აღარასდროს არ მეღირსო, გავძლებ უშენოდ და გავიღიმებ, თუმცა არა არა ... ვაფერისტობ.

როცა არავის შენი არ ესმის

გარეთ ყინვაა და უარესი ის, რომ საკუთარ თავთან ვსაუბრობ, როცა არავის შენი არ ესმის, და შენ კი ყველას უნდა გაუგო.

შენი ჯოჯოხეთური ბუნება

*შენი ბუნება უარყოფაა, წმინდა სამყაროს დიდი შეცდომა მხატვარმა დაიწყო ხატვა, ბნელი ფერების შეცნობა...*

შენ დაგიტოვებ ყველაზე ლამაზს

შენ დაგიტოვებ ყველაზე ლამაზს, ყველაზე ძვირფასს რაც გამაჩნია. ჩემს ფიქრებს, დარდებს, ჭადრების ფოთლებს, სიჩუმეს, წვიმას, ზაფხულის ქარებს,

შენ ხარ ჩემი ცხოვრება

ჩემი ცხოვრება ხომ შენ ხარ, ჩემი სიყვარულის ფერი. შენთვის წყნარად, მარტო წევხარ, მე კი შენს ფანჯრებთან ვმღერი. ჩემი ცხოვრება ხომ შენ ხარ, დღეს ხომ მე მხოლოდ შენ გნატრობ. მე შენ გეტყვი ცოტა ვერ ვარ, ალბათ ჩემს ლექსებსაც ატყობ.მე ვარ ზღვასთან ახლოს

სიყვარული თუ ვირუსია ის მე გადამაქვს

უსიყვარულოდ ეგ სურვილიც ყველგან გაგიშვებს, რომ დაიმატო თვალში ერთი დოზა ნაცარი, სადაც გზებია და არცერთი აღარ განიშნებს, რომელ ბილიკზე შემოგხვდება ისევ ტაძარი.

წყვიადი, რომელიც მე შთავაგონე...

გქონიათ ოდესმე შეგრძნება რომ დრო მიდის, თქვენ კი უკან ხართ? გქონიათ ოდესმე ფიქრი იმისა რომ ვინც გეგონათ, ის აღარ ხართ?მე კი მეგონა ცხოვრება მთავრდება სწორ გზას მივყავართ წვიადში,შევცქერი