ცხოვრება ისეთი როგორიცაა სინამდვილეში

მუდამ მარტოობის ქარი ქროდა, როცა დეპრესიას ვახველებდი, როცა დალხენილი დილა მქონდა, მაშინ მრავლდებოდნენ მნახველები.

შვილის გულისათვის თავს წირავს დედა

როცა მოვიწყენ და დარდი მომაწვება, ვეღარ გავუძლებ და თვალი აცრემლდება, ფიქრი გადამრევს და გული მეტკინება, ვინ გაიზიარებს ჩემს ტკივილს?დედა.

ყვითელი სისხლი

სულს გააცოცხლებს შენი თვალები, ძარღვებს აავსებს ყვითელი სისხლით, მაგრამ თუ უმალ არ გამოჩნდები გადვიკარგები ილუზიაში .....

ისევ მომენატრე

ხოო ალბათ მეათასედ გეუბნები ვიცი ამსიტყვებს მაგრამ გრძნობების გამოხატვა განაა ცუდიაა ფიქრების ფიქრად რომ მექეცი

რაში გჭირდები

რაში გჭირდები მე, ტრფობის ხამი. შენ მიღალატებ მეც გაგიწყრები. დაგავიწყდება ის ტკბობის ჟამი და მეც სულ ისე დაგავიწყდები.

შუაღამის მზე .

შევიცვალე თუ დრომ შემცვალა? _ დავდუმდები და... ადამიანებს დავაბრალებ ეჭვთა გაჩენას. თუკი არ იცი დამერწმუნე დაბრუნდებიან, ადრე თუ გვიან ვინც წარსულში ვერც კი გამჩნევდა!

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე (თამუნა ცერცვაძეს)

ჩემი სიყვარული, მე შენ გაჩუქე, შენ მოგიძღვენი ჩემი სიცოცხლე, მენატრებოდი, მაგონდებოდი, ნეტავი, შენ თუ გაგონდებოდი.

პოეტის ცხოვრება

აი ისევ მორიგი ნერვიული შეტევა, მაგრამ მაინც ვპოულობ სასიცოცხლო მიზეზებს, რადგან ბედნიერება ერთ გოგოში ეტევა, რადგან ღმერთი ბოლომდე არასდროს არ მიმეტებს.

ცოცხალი მკვდარი

*კივილი სასტიკი ღამის სიკვდილის, ამომავალი მზისგან მისჯილის, კაშკაშა სისხლი იფეთქებს მიწაზე დედის კივილი მიაღწევს ცისკარზე...*

ღამე, როიალი,პაწაწინა

მზერას ვერასოდეს გავიცივებ, თუნდაც აღარასდროს არ მეღირსო, გავძლებ უშენოდ და გავიღიმებ, თუმცა არა არა ... ვაფერისტობ.