თუ გამოიცნობ რა ფერისაა ჩემი თვალები?

თუ გამოიცნობ რა ფერისაა ჩემი თვალები? და თუ მიხვდები გული სევდით რატომ მაქვს სავსე? თუ გამოიცნობ რატომ ვითხოვ შენგან სიყვარულს? და რად სჭირდები ჩემ დამპალ სულს ბობოქარს ასე?

სურვილი სურვილად რჩება...

ხედავ ცას,რამდენი ფიფქია? ჩემს გულში ამდენი ფიქრია, ხედავ ველს,რამდენი ვარდია? ჩემს სულშიც ამდენი დარდია... და ისევ გაშავდა ფერები მარტო ვარ,ვეღარ გეფერები

როგორ შეგიყვარე

ძალიან მჭირდები შენ და შენზე წერა, გული სხვანაირი იქმნა, მხოლოდ შენი. შენით აქ დაიწყო ეს ახალი ერა, ჩემი ცხოვრების ხარ ერთადერთი ძღვენი. ძალიან მიყვარხარ და მსურს შენთან ყოფნა, ჩემმა ტკივილებმა ღამე გაათია. მე მსურს ჩაგიხუტო და მსურს შენი კოცნა,

მოდი, “მიყვარხარ” გავხადოთ ფასიანი

მოდი, მიყვარხარ გავხადოთ ფასიანი. გადახდის ვალუტად გძნობა დავაწესოთ, და ვინც კი უაზროდ წარმოთქვამს ამ სიტყვას, სულ ყველა მათგანი ციხეს გავამწესოთ.

იცით რა მინდა ახლა?უბრალოდ გავქრე...

-რა არის სიცცხლე? -სიცოცხლე სევდა არის,ადამიანად ყოფნის ტკბილი სევდა. - სიკვდილი? -სიკვდილიც სევდა არის, ადამიანად არ ყოფნის სევდა.

დეა კუსიანი

დროს სიყვარული გაუძლებს, ერთ გულს სიყვარულს აუწყებს, არ მსურს ამ გულს სხვა გაუძღვეს. კარი გაიღო გრძნობების, უწყვეტი ჩემი ოცნების. საღამოს მე შენ შეგხვდები, იცი?! გრძნობებს არ ვნებდები. ახლაც მსურს შენი ნახვა, ფერება, ნანატრი გრძნობა არ მემტერება.

მამის ცხედართან

მცხუნვარე მზე ანათებდა,ვერ მათბობდა მციოდა, გულის ალგს ყველა კუნჭულს ერთიანად სციოდა, სული გული და სხეული ერთიანად მტკიოდა...

ვარიაცია "Memento Mori" (ტერენტი გრანელი)

ახლა უკვე სხვა დროა, სხვა ქვეყანა, სხვა გრძნობა, სულ სხვა ცეცხლი ანთია, სხვა სიმართლე... სხვა ხალხი... მაისები ქაოსურ სულებს ვეღარ ათბობენ, შეცდომების დაშვებაც სულ არ არის ახალი.

მიყვარს

შენი თითები მიყვარს, ეგ შენი შუბლი კარგო.ეგ გული ახლოს მიმყავს, მსურს შენთან ყოფნა მარტო. შენი თვალები მიყვარს, შენი ლოყები ნაზი. მე შენთვის ჯერ არ მითქვამს?! ხარ ამ სიცოცხლის ხაზი. შენი ტუჩები მიყვარს, "მიყვარხარ,

კვდებოდა ერში - ა დ ა მ ი ა ნ ი!

მზე იყო.. თბილისს ებურა თალხი.. დუმდა სიონი.. გამძღარი ხალხიც.. და სინანული.. იყო გვიანი, კვდებოდა ერში - ა დ ა მ ი ა ნ ი!