მისის ბ... ს

"სველ, ნაზ, ბნელს მიაპობს უწვრთნელი მერანი", ამბორს გყოფ ლავიწთან, განდეგილ ვენაზე, ორგაზმად ვადინე კალმის წვერს მელანი, ლექსის სიზმრის არხში დავეც შენს ვნებაზე,

მინდა,შენს თვალებში სიყვარულს ვხედავდე...

მინდა,შენს თვალებში სიყვარულს ვხედავდე კვლავ შენთან მოსვლას და სიცოცხლეს ვბედავდე გათენდა და დავრჩი დღესაც კვლავ უძილო წინ მიდგას ეგ შენი თვალები უძირო...

მთებს აქეთ

ნისლში გახვეული იდგა მამაკაცი, განიერ ბეჭებზე იარაღ ასხმული, შორს, მაღლა მთებში, ახლოს ღრუბლებთან რაღაცას გაჰყურებდა თითქოს განაბული.

ვარიაცია ბარათაშვილის "მერანზე"

მუსიკაში დამკვიდრებული და ადაპტირებული ფორმაა ერთი კომპოზიტორის მიერ, მეორე კომპოზიტორის შექმნილ მუსიკალურ თემაზე ვარიაციების აგებისა. ასეთ ნაწარმოებებს კი მიეწერებოდა თუ რომელი კომპოზიტორის რომელ თემაზე იყო აგებული ეს ვარიაცია;

ჩემიდან _ შენამდე

გახსოვს რომ გიყვარდი? მზე იყო, ცა იყო, გახსოვს, რომ გრძნობები შუაზე გაიყო... ჩვენს თავზე ღრუბელი ხან იყო, ხან არა, ბალახის სურნელი... მწვერვალი ჭაღარა...

"ამონ(-)არიდი სინათლიდან (ლათინურ-სლავურად°)"

"წაართვი ერს ისტორია - და ერთი თაობის შემდეგ ის ბრბოდ იქცევა, ხოლო კიდევ ერთი თაობის შემდეგ მათი ნახირივით მართვა გახდება შესაძლებელი". იოზეფ გებელსი დანარჩენ აღწერას და განნარტებას შემოგთავაზებთ კომენტარებში რადგან აქ არ დაეტევა.

იყო და არა იყო რა (რითმას ეტიუდი)

იყო საათებში ღამით გაქაფული, მთვარით მოთხრობილი კვანტური ოცნება; მკრთალი ნათებებით თვალებ გაკვანძული სიცოცხლის წყურვილის უდროო მოთმენა,

დავნებდი...

დავნებდი საკუთარ თავს, რომელიც მე აღარ მგავს. დავნებდი მე შენზე სურვილს და ისევ ავირჩევ დუმილს...

გი-ს

შენი მკლავები ჩემი სახლია, ყველაზე მყუდრო, მშვიდი და ტკბილი და გულის ყველა ნაწილს ატყვია, შენი ღიმილი ყველაზე თბილი. შენი თვალები მინათებს სავალს, ორი კაშკაშა ნათება ბნელში; შენგან არასდროს, არასდროს წავალ, ჩემი სული ხარ- ჩასახლდი ჩემში !

მერე რა იქნება?

უაზრო ცხოვრებით ასე გადაღლილი, ისევ ვიფიქრებდი ალბათ თვითმკვლელობას. ბოლოს ყველა კვდება და რა მოხდებოდა თუკი დავაჩქარებ იმ დღის ჩემთან მოსვლას? მაგრამ თუ დავრჩები მერე რა იქნება? მოდი მიპასუხე- რამე მეშველება? შენით გადაკარგულს არსად მიმესვლება