იქნებ ფანჯარასთან მელი ყოველ ღამე

როცა ამინდები ყველა სულერთია..როცა ფანჯარასთან ზიხარ მელოდები..ბრაზობ შენი გული რარიგ სულელია..რისთვის აიჩემა რომ მე დავბრუნდები..თითქოს განთიადის ნაზი ფერწერაა...სევდად დახატული თვალში

მხოლოდ შენ

მოგიძღვნი, დაგიწერ მშვენიერ ლექსებს! მიყვარხარ, გული უშენოდ ვერ ძლებს! ეს გული სიყვარულს ხომ აღარ ეძებს, შენდამი გრძნობებს ხომ ვერავინ ვერ ძლევს! გული დამძიმდა, გაიჭრა, გატყდა, გარშემო დიდი გრიგალი ატყდა! მე ჩემი გული იქ მკვდარი დამხვდა და მას ეფარა

ხო მე ვარ ისევ...

ხო მე ვარ ისევ, მე ვარ ის ფიქრი, სიყვარულის, რომ გარს დაგტრიალებს. მეცხრე ცაზე ვარ და ზევით მივქრი, დაგინახავ და გამაჟრიალებს...

უსათაურო

გულს დავიდებ ხელის გულზე და მოგართმევ სულს ავანთებ და გზას დაგილოცავ გაგითავისე მიყვარდი მწამდი ჩემი ოცნება შენს აჩრდილს სდევდა.შენც იყავ ჩემი უთქმელი დარდი.მე ვიყავ შენი ამაყი სევდა,და როგორც ხდება გაგვყარა

სიყვარულს ვეძებდი...

სიხარულს ვეძებდი,მაგრამ ვერ ვიპოვე სიყვარულს ვეძებდი და ვერ მოგიპოვე მოხვედი,ცხოვრებამ კვლავ ფერი იცვალა წახვედი,დაბრუნდა ის დრო,შეიცვალა... სიცოცხლეს ვეძებდი,მაგრამ მაგრამ სულ ამაოდ არადა აქამდეც

სიყვარულს ვეძებდი...

სიხარულს ვეძებდი,მაგრამ ვერ ვიპოვე სიყვარულს ვეძებდი და ვერ მოგიპოვე მოხვედი,ცხოვრებამ კვლავ ფერი იცვალა წახვედი,დაბრუნდა ის დრო,შეიცვალა...

მიყვარხარ...

თუ გინდა გეტყვი, ჩემთვის ვინა ხარ, სულის სიმშვიდე, ნაზი სუნთქვა ხარ, მთელ ჩემს სიცოცხლეს, მე შენ მოგიძღვნი, ოღონდ ნურასდროს, ნურასდროს ნუ წახვალ.

სამურაის ბოოლო წამი

ილუზიები ძველი ოცნების, საკურას ფოთოლს ქარში მისდევდა... სამურაი ვარ, ვიცი მოვკვდები , სიკვდილი, მუდამ უკანა მდევდა.

ბნელი გრძნობები

ბნელა, ვერ ვხედავ საერთოდ ვერაფერს, მე შენთვის, მე შენთვის გავიღებ ყველაფერს! ჩემს გულში შენ აწვდენ სულ ყველას, ყველა ფერს. მინდა, რომ ყოველთვის ვხედავდე ჩემს ნაფერს. სინათლე ამ ცაზე ხომ აღარ გამოჩნდა, ეს ჩემი გული ხომ შენს მონად აღმოჩნდა! ამ გულს

***

მე უშენობას ასე განვიცდი:დავჯდები სადმე ზღვის პირას მარტო.ვიოცნებებდი რომ მქონდეს ნიჭი,მაგრამ უშენოდ ოცნებაც მიჭირს.ვიოცნებებდი რომ მქონდეს ძალა, მე უშენობამ ის სულ წამართვა.ვიოცნებებდი ისევ და ისევ