პირობა

ვინმემ თუ იცით რა არის პირობა? ვინმემ თუ იცით ბუნება ფერებით? ძალიან რთულია ცხოვრების გმირობა სისხლიანი, ნაბრძოლები ხელებით

,,გამუქდა ტონი"

ყელში გაჩხერილ ბურთს ვაბრუნებ უკან... დუმილს ვარჩევ ლაპარაკს მუდამ... დღეს ეს სამყარო უცნაურ ხალხს თვალებს არიდებს... სიკვდილისფერი ჩასდგომიათ ფერად ყვავილებს....

თვითგანადგურების ინსტრუქცია

მე აღარ ვცდილობ შენ მოგერგო.ჰო, აღარ ვცდილობ.ახლა მეძებე,თუმც მუდმივად მიცქერ თვალებში.მე ერთადერთი რამ დავმალე გულის სიღრმეში, სხვა ყველაფერი შენ დაგითმე,ჩავფალ დარდებში.მე შევიყვარე სეირნობა საგოდებელზე და იქაური მყუდროება

გავიხსენო მინდა კიდევ

და ტყეებში, დაჭრილ ტოტზე სძინავთ ჩიტებს, მე კი სახლში იმ ხის შეშით, დანთებულ ცეცხლს ვუშვერ თითებს...

სულის გარდაცვალება

ლექსზე ღამით, რომ ვფიქრობ თვალში ღვარად ცრემლი მაჩნდა,დიდ ტკივილში მე ვიბრძოდი,რომელიც რომ შენით გაჩნდა.წამით მინდა ტკივილები სიყვარულად რომ ვაქციო,ამიტომაც ვიღიმები სითბომ სევდა, რომ დაძლიოს.მახსენდება შენი სახე სითბო შენგან მინაღები

ბევრჯერ წასაკითხი

გზა კი მხოლოდ ორად მიდის ერთი ვიწროდ, მეორე ფართოდ, და ისწავლე მომავლისთვის ცხოვრება რომ არ გაფლანგო.

ოქტომბერი

შენთან შეხვედრა ნატვრაა ჩემი შენს გარეშე კი ზღვაში ვარ წვეთი ცივი დღეები დადგა უშენოდ ქარი კი ტოტებს არხევს უმწეოდ

რა ძნელია უშენობა

იცი? უშენოდ, რა ძნელია ჩემთვის სიბნელეს უფრო დამიბნელებს სევდა სიხარულს მოწყენილობა რომ ებრძვის სინათლეს მძიმე ფერებში რომ ვხედავ.

სათაური

როცა მზე სახეზე მეფერება, როცა სიგარეტს სახლში ვტოვებ, როცა ყვავილების ლაპარაკი მესმის, შევდივარ გუმბათის ქვეშ,

ძველი მეგობრები

ეს ის სამყაროა სადაც გივიწყებენ, ჯერ არ მომკვდარხარ და უკვე წარსულიხარ, ისე უცებ გშლიან მათი გონებიდან, თითქოს იმქვეყნად ხარ, თითქოს წასულიხარ,