XXX

ეხლა ისე მინდა ვინმეს ჩახუტება ვინმე სულიერის სულში შემოშვება... დაცლილ გრძნობების როგორმე განახლება

La última confesión!

ახლა კი გიშვებ და ვიცი, რომ არ დაბრუნდები, ვიცი, რომ სხვისი ჩრდილისფერი გიმღვრევს ოცნებებს და მაინც შენზე აღუკვეთელ ფიქრებს ვუნდები და ისევ შენთვის ვიმორჩილებ წამის ცდუნებებს!

სამყაროსავით ბერდება გულიც.

ვერაფრით გეტყვი როგორ მიყვარდი. შენ საარსებო იყავი წამი და როგორც ბაღში წითელი ვარდი, მე სიყვარულის ყვავილად მწამდი.

ფიქრები

ჩემი ყოველი დღე შენით იწყება და უკვე ფანჯარაზე თოვლის ფიფქებია და ეს ჩემი გრძნობა გულში დამალული სიტყვით ვერ ნათქვამი ჩუმი ფიქრებია

გრძნობის რა იციან ნეტავ თარიღებმა

"გრძნობის რა იციან ნეტავ თარიღებმა, თვალებს უწვიმია, (წვიმით ტრასაც სველი...) ჩემი სამყაროს კარს ჩუმად გაგიღებ და ვფიქრობ, არ გექნება სხვა გზით წასასვლელი... (ჩემგან წასასვლელი...)

,,თვალები გეტყვის,,

თვალები გეტყვის (თუ ჩახედავ) რა ჰქვია ტკივილს და შენს გარეშე ცხოვრებაზე ატირდებიან. თუ შეიძლება გამოძებნო რამესთან წილი ეს პირველ რიგში უღიმღამო ამინდებია...

თავის უფალი

მხოლოდ ერთი ნაფაზით, ჩემში ვკლავ აგრესიას, ვხდები უფრო თამამი და არ ვიწვევ ამნეზიას!

უბრალოდ ლექსი

სიფხიზლეს ყოველთვის ხმაური მოჰქონდა ვიხსენებ, ვხდებოდი სიზმრისგან ავად რომ. შენ ძილინებისა მისურვე ოღონდაც, შუქს მერე ოთახში მე თვითონ ჩავაქრობ.

XXX

ფლიდობას, ღალატს და პირფერობას შენში არ ქონდეს ოდეს ადგილი გახსოვდეს მუდამ ილიას სიტყვა:

მაცდური

აი, ჩავცქერი ძველისძველ სურათს, უცნაურ წარწერით: "ის მაინც ბრუნავს", ბრუნავს, ბრუნავს და თან როგორ ბრუნავს, თუ გიფიქრია შენზე ვინ ზრუნავს.