ქორწილი (სიზმარი)

დამესიზმრა ჩემი ქორწილი.. ვაჟკაც რომ იდგნენ ჩოხის სამოსით განსხვავებული თიხის სამოსი ბოლო წვეთამდე ღვინით გამოვცლით, თოფსაც დავჭექავთ მტრების ჯინაზე ქართველობას დავდებთ ლელოზე

უცნობი ავტორის...უცნობი ლექსი...

თვალები გეტყვის (თუ ჩახედავ) რა ჰქვია ტკივილს და შენს გარეშე ცხოვრებაზე ატირდებიან. თუ შეიძლება გამოძებნო რამესთან წილი ეს პირველ რიგში უღიმღამო ამინდებია... გავდივარ სახლებს (შენს გარეშე), დგება მაისი და ხალხით სავსე ყველა ქუჩა ცარიელია,

ლექსი წარსულიდან

ლექსი რომელიც ერტი წლის წინ დავწერე დაახლოებით. ვიცი დიდი სისულელეა..... ეს არის მოთხრობის ,,ჩემი! ოღონდ სხვა სამყაროსთვის'' ასე ვთქვათ მოკლე შინაარსი ლექსად. ვიცი ზედმეტად ბანალურია თან გაუმართავი მაგრამ მაინც მომინდა ვინმეს ენახა

მე ასეთი ვარ

მე ასეთი ვარ მე არ მომწონს ჩენი ცხოვრება მე ვერ ვიპოვე სამყაროში ჩემი ადგილი მერე რა უკანა რიგებზე თუ ჩხუბსაც ავტეხავ მთავარია ხომ თქვენს წინ იყოს ფარდა გახსნილი მე ასეთი ვარ ბევრჯერ მთვრალი უფრო მტვერისგან რომელიც თქვენი ფიქრებიდან ჩემთან ჩამოდის

უცოლო პოეტს

ეწევი ბოლო დროს ღერებზე ღერებს , და ხანაც ცხოვრებას რთულსა და წვიმიანს , სვამ ბევრ ალკოჰოლს და იზრდი წვერებს, ულექსოდ გასული ყველა დღე ცივია. დადიხარ ქუჩებში კენტად და ამაოდ , იცი რომ ბოლოში არავინ დაგიცდის ,

შენ ჩემო დღიურო

გრძნობათა ბიურო შენ, ჩემო დღიურო რამდენი რამეა, შენთვის ასატანი გრძნობათა ბიურო, შენ, ჩემო დღიურო მუდამდღე ითვლები ჩემთვისვე ფარულად.

მთვარე და სიყვარული

ნათქვამია, როცა მთვარე ამოვაო სიყვარული მაშინ გამოვაო! მთვარე ამოსულა მაგრამ არაფერი გამოსულა, ბევრი რამე გამოსულა მაგრამ სიყვარული არასდროს მოსულა. სიყვარულს არ ჭირდება მთვარე, რომ გამოვიდეს რამე.

სათაური უცნობია

თითქმის არაფერი უკვე არ მახარებს, უკან რომ მოგყვება ეშმაკის გვარდია, დღევანდელ სამყაროს არავინ ანაღვლებს, ფეხზე რომ დადის მაგრამ,მაინც რომ მკვდარია.სულში ისევ წვიმს, გარეთ კი დარია, შენმა სიტყვებმა ოცნება არია უკვე სიხარბე ყელამდის გვატყვია,

ბოდიალი

შენს დაწერილ ყველა სტროფებს ტკვილი დამჩნევია.. მინდა შენს ქუჩენბზე ბოდიალი მე ტირილი არ მჩვევია.. ახლა უფრო ძლიერ მეფიქრები წასვლა ხომ ტკვილია..

მე ქართველი ვარ!

ჰო ისევ ისევ ვზივარ და ვისმენ ჰო ისევ ისევ გეძახი აქ ვარ ეს მე ვარ შენი თვალები მზისფერ და გაზაფხულის ღიმილით დაღლა ჰო ისევ ისევ ვყვირივარ მე ვარ ჰო ისევ ისევ სამყაროს ღერძი შენი ცრემლების წვიმაში ვდგავარ