გადამიყვარდი!

გადამიყვარდი! არ გჯერა?თითქოს არაფრად მიღირხარ გულის ცემაც არ გაჩერდა,როცა ვხედავ რომ მიდიხარ.გადამიყვარდი! გეწყინა?დარდმა გაფანტა გრძნობები,ბედნიერება მეც მინდა,და შენით აღარ მოვცდები.გადამიყვარდი! მატყობ ხო?ცრემლებიც უკვე შევიშვრე

თემურ ელიავა - კაცი რომელმაც შეშალა პოეზია (2)

აჰა ძმაო გვეშველა როგორც იქნა დავმარცხდით და არ შეგვრჩა სხეულზე აღარცერთი ნაკაწრი ზეიმია მე კიდევ ლამის ყელში გადამცდე ლამის შენში ჩავსახლდე უსახელო ძმაკაცო რაა ფუთი მარილი

აღარც შენზე, აღარც სხვებზე...

სიმარტოვე და სიჩუმე გულს მიამებს, სულ მიამებს და მიშუშებს ამ იარებს... აღარც შენზე, აღარც ჩვენზე, აღარც სხვებზე... მე აღარ ვფიქრობ მიტოვებული ამ ცივ სხვენზე...

მოულოდნელი პაემანი 30 წლის შემდეგ

ეს ცხოვრება ბილიკია ეკლიანი, ბევრი დადის ლუკმას ეძებს სამათხოვროს, არ მოგწყინდატ მარტოდმარტო ხეტიალი? გულახდილად მიპასუხეთ ქალბატონო! დრო მოვიდა უკვე ჩვენი განშორების, ქედს მოგიხრიტ იმ წუთების სამახსოვროთ,

თემურ ელიავა - კაცი რომელმაც შეშალა პოეზია

როცა აივანთან ჩაივლის პროცესია მე კი აივნიდან ხოშიანად გადმივაფურთხებ სიმღერას შეწყვეტენ ისინი ვინც ღმერთი დამაკარგვინა და უღნერთოს მიწოდებენ მართლმადიდებლურად დაიბოღმებიან გზას ლიცვა ლიცვით გაუყვებიან ტაძრისაკენ

უცებ გამუქდა და მორჩა!

უბრალოდ დიდი დრო გავიდა, უბრალოდ ბევრი რამ მოხდა! გამიუფერულდა სამყარო... უცებ გამუქდა და მორჩა! სუყველა ჩემს ბავშვურ ოცნებას, ხატის წინ ჩემს ბავშვურ თხოვნას,

ყველა ტკბილ სიტყვას წარსული ქვია.

ის ჩვენი გრძნობა, ის ჩვენი სიტყვა, ის სიმღერა და წვიმის შეხება, ის სიყვარული ეს მონატრება, ღმერთო ამ ყველაფერსაც ატანა უნდა. ქარს წაუღია ეს მონატრება თუმც ქარიც არ ჩანს ამ შემოდგომას.

ჩემო თოჯინავ...

მე გავიზარდე როგორც არასდროს და შენ, ბავშვობის დარჩი იმ წლებში...დრო რომ სურვილებს არც კი სდარაჯობს,როცა, სულია ზეცის შვიდ ფერში... ჩემი ცხოვრება ისე გაფრინდა,ბუმბულს ვერ ვითვლი ახლაც მის ფრთებში,თუმცა, სიცოცხლეს ვსუნთქავ წამიდან,ჩემი გული ძგერს

დედის გული

ლეგენდაა თუ სიმართლე არვინ იცის ესა მოსაყოლად ისეთია აატირებს ბევრსა. თურმე ერთ ვაჟს შეყვარდა ქალი იმან თურმე არ გაუღო თავის გულის კარი. უთხრა თუ გსურს დაგიჯერო, თუ ხარ გაბედული

დამეფიცება

არ მიყვარს როცა გახურავს ქუდი და ვეღარ ვხედავ შენს წაბლისფერ თმას, მწვანე თვალები დამეფიცება, შემოდგომისას რომ არ ყვითლდება! გულს ამიჩქარებს შენი გრძნობები, ჩემი შეხება რომ ებრალება, ტირილის ჟამს რომ მომეფერები, ბედნიერებით ამეტირება!