სათაური

4 ნულია საათზე ვნახე, არც ამ დღის დროა, არც კიდე ხვალის.

*დროა*

დროა ღრუბლები შემცირდეს ციდან ცრემლები ცვიოდეს თან ვარსკვლავები დაერთოს შუა ოთახში ციოდეს,

"16"

თვალები შენი მზე არის ჩემი ღიმილი შენი არს ტანჯვა ჩემი წყვდიადი ღამე სიჩუმე ირგვლივ სინათლის არსად არა სჩანს კვალი მაისის ღამეს მოვკდები ალბათ გარდაცვალება მკვდარი ბგერებით შავ-ბნელ სტრიქონთა მშვენიერების

*ფიქრები*

რატომ გნატრობ და რატომ მიყვარხარ?! რატომ ვერ ვიგებ ჩემთვის ვინახარ?! რატომ არ ქრება შენზე ფიქრები?! რატომ მჯერა რომ ჩემი იქნები?

*გზა*

ვუყურებ თვალებს ცრემლებით აღვსილს ვიხსენებ სევდით მე ამ წლებს განვლილს ვიხსენებ ბავშვი თუ როგორ დარბის და მახსენდება , ეს წლებიც გარბის ,

,,ანგელოზის ქმედება"- გასული წლის ნაწერებიდან.

სარეცხს ფენდა ანათებთა  აივნიდან მთელს ეზოს. ქალი აფრის შესადარი  ალმასივით ბრჭყვიალა. იხრებოდა აქეთ იქით კოხტად ნელა საქმობდა . ნამსხმანს რაცხამ დამბურძგლა და ოხრად გამაჟრიალა.

*** III

ყოველ დღე შენი დანახვა მიწევს , მიწევს ვუყურო შენს ლამაზ სახეს, გულს ვერ ვუბრძანე ის შენკენ იწევს, ჩემმა გრძნობებმა სხვა ვერვინ ნახეს.

*** II

თავ აწეული დავდივარ მუდამ, თავ ჩაქინდრული გამოვიარე, შენთან გრძნობებში მიმტყუნა ღუზამ, დღევანდელიდან გამომდინარე.

*** II

თავ აწეული დავდივარ მუდამ, თავ ჩაქინდრული გამოვიარე, შენთან გრძნობებში მიმტყუნა ღუზამ, დღევანდელიდან გამომდინარე.

ათას ღამეს

გარეთ სიცივეა მაგრამ ვარსკვლავი ჩანს. მთავრეც ჩანს  ღრუბლებში თეთრად მოელვარე. ლოთი ამ სიცივეს არყით გადაიტანს. ვინც ვერ დალია ის ნახეს დილით მკვდარი