მოჩვენებითი მეგობრობა-მეგობარი

ჩვენ ვიყავით მეგობრები, ან იქნებ არ ვიყავით და ეს უფრო მეტი იყო, ან უფრო ნაკლები...

ჩვენ

შენი ცხოვრება ჩემსას ჰგავს ჩემი უძირო ზღვას ჩვენ ერთმანეთი რომ გვიყვარს რად უნდა ვკითხოთ სხვას? და სხვას რომ ვკითხოთ ნეტავ რას იზამს მოიმოქმედებს რას?! ის ალბათ ისევ შენს თავს წამართმევს მე კი გავყვები გზას...

დაგვიანებული სინანული

ის ვიცი რომ მე არასდროს არ გავხდები შენი ცოლი, არასდროს გავზრდი იმ ბავშვებს რომელზეც ვფიქრობდი(თ) ჰო, არასდროს ვიქნები შენი შვილების დედა. შენ არასდროს გახდები ჩემი ქმარი, არც გაზაფხულზე მომიტან პირველ იებს...

ფაუსტი

ილეოდა სევდით მთვარე, ილეოდა.. ტიროდა.. წყვდიადს ირგვლივ სიბრალულის აღარ დარჩა ნამცეცი.. გაუშვა და.. მესაკრავეს გული ისე სტკიოდა.. როგორც იმ დღეს, რომ შეერწყა ღამეს ბნელს და გაცრეცილს..

ღამე

მზეო,სხივები მომანათე, მე გულუბყვილოს, მაჩვენე წილი, ამ ცხოვრების ჩემი ვალისა. მზეო, წამიერ სიცოცხლის ვარ მე მოტრფიალი, შენ კი,ცოდვილი დედამიწის უქრობ თვალი ხარ!

მოლოდინი.....

გული დაიღალა კვლავაც მოლოდინით, ისევ არსად ჩანხარ, გელი უიმედოდ, სულმა ფორიაქი ისევ მოინდომა, მინდა დაგივიწყო, მაგრამ ისევ ვერ გთმობ...

ცარიელი ვარ ...

ვერ მოგიყვები ჩემს შესახებ, რა ვთქვა არ ვიცი... შენი ხილვის დრო გულს მიჩქარებს ( რომ არ დამდგარა ), სხვისი სურნელი თავხედურად ისევ ჩავიცვი, შენი სუნთქვის და არსებობის გადასამალად.

ლეგენდა მზეზე♡

მე მინდა ასე ყვებოდნენ ჩვენზე! ჩვენი გრძნობების მოგონებებზე, მინდა დაწრონ, ლეგენდა მზეზე და არაფრის მქნელ, ჩამქრალ მთვარეზე.

"სასწაული"

ნეტავ რა დღეა რა ანათებს ცაზე ფერადად, თითქოს სამყაროს გადაჰკვრია Ფერები ლანდად თითქოს დრო სწყდება, არ ინძრევა, იღლება ალბად. ალბად ცხოვრებამ დაამჩნია იარა დაღად.

ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! -

ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! --- ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! ---