თქვი!

თქვი, რომ არასდროს არ გყვარებივარ, რომ ეს ზღაპარი ჩვენზე არ არის! რომ ის სიტყვები ჩემთვის ნათქვამი, ჯერაც ყურთან რომ მელამუნება

ქალი...

შენს გულში, სადღაც კუნჭულში ხომ გეყვარება? მაგრამ ნატკენ გულს, უკვე სრულად არ ეწამლება !

ფაუსტი

მოხუცო მისანო, დიდო ჯადოქარო - უწევდა ვარსკვლავი ხმას დილით რომ იშვება მეფის ყრმა პაწია, ბედი რას უმზადებს მას?! თუმც გულში ჩაუდევთ გაგება უთქმელის, კეთილი გული აქვს მეფეს, იქნება დღეგრძელი, ლამაზი, მზეგრძელი ტახტის მომავალი მეფე..

სულს მოგცემ

მინდა ავიღო, სული გაჩუქო, სადაც იქნები, თან რომ წაიღო...

წადი...

წადი! გაგიშვებ, თუ კი წასვლა ასე გწყურია. გთხოვო? რას შეცვლის თუ დარჩენა მართლა არ გინდა ?!

სიყვარულის ძალა მაგიის არსი

მთელი გულით გიყვარდი. და ამის გამო, შენი წინააღმდეგობის წყევლას მოჰყვა ჩემი სიცოცხლე მიუხედავად ამისა, ჩემი წყევლა, რაც იყო

ფაუსტი

და თუ ვისზეა ლაპარაკი, შენ ჯერ ვერ მიხვდი, და ალიონზე შობილი ძე თუ ვერ იცანი, თავად ეშმაკის ნაქონია იგი ბეჭედი, როცა ანგელოზს მეტსახელად ერქვა სიგმარი..

შენ ცაში...

მოდი,ყველა ჩამოვაგდოთ ისარი... არ დავთვალოთ,ტკივლ ყოველ წამებად... ხედავ?ყველა ამ ისარის წიკ-წიკი, გადამეწცა უსასრულო წამებად!

ფაუსტი

ყლორტთა სიმწვანეში ნიავი ირწევა, ყლორტთა სიმწვანეში სამყარო ბიბინებს, ლამაზმანს, სამყაროს უდიდეს მიღწევას, ტირიფთა ჩრდილიდან შევუთვლი ღიმილებს...

უსულო

ვინა ვარ? არ ვიცი, ვერ ვგონებ, შენს თვალებს ვფიცავარ! მომპარე წაიღე, წამართვი სული და აღარავინავარ!