რა იცი

სხვის ტკივილს რომ ვერ აღიქვამს ცივი გული, აღარც გვიკვირს კაცს გაუჯდა ბუნებაში.

მინდა ვიცხოვროთ მთაში

მინდა ვიცხოვროთ ოდესმე მთაში, თავისუფლება შევიგრძნოთ,მინდა, და უსასრულოდ ჩემს გონებაში, შენი ხატება დავტოვო წმინდად.

ჩემი სარკმლის წინ...

ჩემი სარკმლის წინ აყვავდა ვაშლი, დღეს მისი ცვენა წააგავს ტკივილს და ჩემი სულის მოარულ ჩივილს, მე ვეღარ წავშლი.

არის

არის მომენტები როცა სუნთქვა გიჭირს, როცა იგუდება ირგვლივ არე-მარე. არის ტკივილიც და არის მწუხარებაც, როცა გაგთელავენ შენზე უფიქრელად. არის სიხარული ტკივილ ნარევი, და როცა სევდა უფრო ავსებს მონატრებას. გულის გატეხილის ცდილობ შეწებებას, როცა

მარტო დარჩენილს

მარტო დარჩენილს სიკვდილს ვნატრულობ ბავშური ფიქრები მაწვება ცოხვრების არსზე ეს მე მგონია რო ვსიყვარულობ არადა არავარ არაფრის აზრზე

ვარსკვლავთა წვიმა

ვარსკვლავის ვარდნა სურვილი ჩემი მოწმენდილ ცაზე ცრემლებად ცვივა ვარსკვლავის ვარდნა ოცნება ჩუმი რომ ვნახო ვარსკვლავთა წვიმა

ანას(ა.ც.)

წვიმას მოსდევს ფიქრები და არ მიჰყვება ზღვას, ნეტავ შენზე უკეთესი მან რა უნდა თქვას?! ღრუბლებს მოსდევს ეს წვიმა და გაარღვევს ჩემს ცას, ნეტავ ამ ქვეყნად საერთოდ დღეს შენ აქ ვინ გგავს. წვიმას მოსდევს გრძნობები და ხსნის ამ ნათელ გზას, ვიზეც ლექსს ვწერ,

ერთი უბატონო ხევსური ვარ

ერთი უბატონო ხევსური ვარ, ვიცი უნაპირო სიყვარული, ზოგჯერ ჩუმ თრობაში შესული ვარ, ზოგჯერ მთებზე მიყვარს სიარულ

აღსარება

ისე დამღალა ცხოვრების დევნამ წელში მოხრილი დავიარები რაც უფრო მეტის შევძელ ატანა ბედმა იმდენი გოლი გამიტანა

ნდობა!

ნდობისადმი ჩამწვდარ, ჩემდამი გრძნობას, ვერა აუვლი ნდობის საწადელს.