ალისებრი გრძნობა /5/

ალექსანდრეს შვილი ყავდა, პატარა ქერა თაფლისფერთვალება გოგონა. ლილეს ასლი იყო, სურნელიც კი დედის ქონდა.

ალისებრი გრძნობა /4/

-კარგით რაა უკვე ცხრა საათია ამდენ ხანს რა გაძინებთ?-ყვავივით დასჩხაოდა თავზე ორივეს. ალექსანდრემ ბალიში ჩაარტყა, ისიც გაბრაზდა და ოთახიდან გავიდა. უკვე იცოდა ალექსანდრემ რომ ტასო ამ ამბავს ასე არ დატოვებდა.

ალისებრი გრძნობა /3/

-ფსიქიკას მირღვევ?-თვალს ძლივს აშორებდა ალექსანდრე.ლიზა უცებ შეწვა საწოლში და მალევე ჩაეძინათ. დილით ერთმანეთზე იყვნენ მიხუტებულები რაღაც მძიმე რომ დაეცათ. რაღაც კი არა ანასტასია..

ალისებრი გრძნობა /2/

მანქანაში ჩაჯდა თუ არა იმ წამსვე მოწყდა ადგილიდან.ცოტახანს იარა, შემდეგ მანქანა გააჩერა. იქ იყო სადაც მარტო არ იყო, თუმცა მარტო ის სუნთქავდა. სასაფლაოზე მყოფი საფლავებიდან ერთ ერთის წინ ჩაიმუხლა და დაიღრიალა..

ალისებრი გრძნობა

-არ გავყვები ცოლად კაცს, რომლსაც არ ვიცნობ! შეიგნე ეს -დაიღრიალა, ქურთუკი აიღო და სახლიდან გავარდა. ლიზა წიკლაური, გოგონა რომელიც ოცნებებიდან მწარე რეალობამ გამოაკვლია. 16წლის იყო დედა რომ გარდაეცვალა. ძალიან უჭირდა მის გარეშე. არავინ ყავდა მამის