ატმისფერი ( თავი 2 )

-სიარული შეგიძლია ნუცა? უკნიდან წამოაძახა გიორგიმ , სხვა გზა არ ჰქონდა საერთო ღელვას უნდა შეერთევოდა რადგან ამ წამს ირაკლი დეიდაშვილს იმ მხეცივით უყურებდა რომელსაც ვიღაცამ ნადავლი გამოსტაცა და მზად იყო უკან დასაბრუნებლად კბილებით დაეგლიჯა .

ატმისფერი (თავი 1)

დაუმორჩილებელის მერე კიდევ რამის დაწერას თუ გავბედავდი არ მეგონა , მაგრამ აქ ვარ????‍♂️ რატომ არ მკითხოთ უბრალოდ ყოველ ოქტომბერს წერას ვიწყებ , მენატრება აქაური ემოციები და ის პატარა რუსკიტა არაფრის წერის რომ არ ეშინოდა.

ატმისფერი წიგნაკი (ნაწილი 1)

ისე მინდოდა მეყვირა, რომ მთელ მსოფლიოს გაეგო ამის შესახებ. გზა აუღელვებელი ნაბიჯებით გავაგრძელე, თითქოს არაფერი გამიგია. არ მინდოდა ვინმეს რამე შეემჩნია და იმიტომ.