ბნელეთის აღზევება (თავი მეორე)

ორიონი მოხდენილი კაცი იყო, სწორი ქერა თმითა და ცისფერი თვალებით, მის თვალებში საუკუნო ცოდნა იგრძნობოდა, ისინი ისეთი ღრმა და სავსენი იყვნენ. ამჟამად მეფე თავის ოთახში ფანჯრის წინ სავარძელში იჯდა, უყურებდა სასახლის წინ გადაშლილ თვალუწვდენელ ტყეს.

ბნელეთის აღზევება (წიგნი პირველი, თავი პირველი)

-მეილენ!-ყვირილის ხმა უფრო ახლოვდებოდა, გოგო კი გარბოდა თითქოს არაფერი ესმოდა,-მეილენ უნდა გავბრუნდეთ!-გოგონა არ შეჩერებულა სანამ იმ კარიბჭეს არ მიუახლოვდა, ის ისეთი ლამაზი იყო. საუკუნეთა წინ ააგეს მისმა

ბნელეთის ბატონობის ქვეშ (5)

თვალები დიდ ოთხში გავახილე რომელიც არ მეცნობოდა. სად ვიყავი? მინდოდა რაიმე მაინც გამეხსენებინა. მხოლოდ ფრაგმენტები მახსენდებოდა რომელიც საშინელ კადრებს ქმნიდა. დიდი საწოლიც არ მეცნობოდა.

ბნელეთის ბატონობის ქვეშ (3)

ჩემი ხმა დაღლილი მეჩვენა როგორც ჩანს ჩემს წინ მჯდარ უცნობსაც -შენი სახელი მაინც არ ვიცი -ნეითი -სასიამოვნოა. ჩემი სახელია... სიტყვები ვეღარ დავამთავრე რადგან ბურუსში ვიძირებოდი

ბნელეთის ბატონობის ქვეშ (2)

მამა და უფროსი ძმა 8 წლისას გარდამეცვალა და მაშინ ეს დიდი დარტყმა იყო თუმცა გადავიტანე. იმ დღის შემდეგ რაც მათემატიკის მასწავლებელს ჩემი ‘’კეთილი მეგობრის’’ წყალობით დაემართა და რაც თავიდან დავიბადე 2 წელი გავიდა. დღეს 18-ის ვხდები თუმცა ცუდი