გამყრელიძე (10)

სიბნელე. სიბნელე იყო ის რასაც ჩემს გარშემო ვხედავდი. უსასრულობა. ვყვიროდი მაგრამ ჩემი არავის ესმოდა. სანდროს ვეძებდი ვეძებდი ვინმეს ვინც არ მომცემდა შიშის უფლებას. სად წავიდე? როგორ მოვიქცე? მივრბოდი, მივრბოდი სადღეც უსასრულობაში ასე უგზო უკვლოდ

გამყრელიძე (9)

-გამარჯობა-მითხრა და თავიდან ქაფი გადამიყარა -რადაგიშავე? -ვკითხე და მისი ხელებო მოვიშორე-მთელიდღა რაღაცეებს მიშავებ ეხლა სახლშიც შმომივარდი და ჩემს "საკუთარ" აბაზანაში ჩამაყუდე. -კაი ბოდიში რაიყო. გვერძე გადმოვედი საცხოვებლად ბარგი რო ამომქონდა

გამყრელიძე (8)

ჩემკენ "მოგკლავ მზერით" მორბენალი სანდრო ლადო და დუდა დავინახე. კინაღამ მიკრო ინფაქტი მივიღე ისე შემეშნდა და თან დიდ შესვენებაზე ყველა დერეფანში იყო. ეზოსკენ წავედი ისე რომ მათთვის თვალი არმომიშორებია. -რა გიო გოგო შენ ხო არ გაუბერე. მაგ ს***ან არ

გამყრელიძე (7)

ჩამჩურჩულა რუსკამ. მე გიოსკენ წავედი გოგოების ხროვა გავარღვიე და სანდროს მაგიდაზე ავსკუპდი. -ხოდა მოვიდა ესეთი ნაცემი ჩემთან. ისეთ საწყალი იყო სულ ჩალურჯებული მაგრა ცემეს. მერე ჩემთან სანდრომ მეორე თვალიც ჩაულურჯა ვუმკურნალე და დაგიბბრუნეთ

გამყრელიძე (6)

-ჩემო ფერია ხო კარგად ხარ? - სანდროს ხმა იყო ისე მესიამოვნა მისი ხმის გაგონება რომ წამოვხტი საწოლიდან და ზედ შევახტი ისიც მომეხვია მაგრამ სიცხისგან იწვოდა. მივხვდი ჩამოვედი მისი მკლავებიდან და საწოლზე დავჯექი-სულ გაყინულხარ-მითხრა, საბანი გადამახურა

გამყრელიძე (თავი მეხუთე)

- ნუცა რაგჭირს? -არაფერი -ნუცააა -არაფერი მეთქი ვაა დამანებეთ თავი - მითხრა და გაიქცა. გაკიდებას აზრი არ ქონდა როცა მიდის ანუ არ უნდა რო ვინმე გაყვეს. ამ დროს გიო დავინახე ჩვენკენ მოდიოდა ვიფიქრე რუსკასთან მოდიოდა ამიტო რუსკას დავემშვიდობე და

გამყრელიძე (თავი მეოთხე)

დაჩი ნუცას ძმაა რომელიც მშობლებთან ცხოვრობს ბათუმში. სამი წელია მამამისი ცუდადაა და იქ არის დედამის ეხმარება. ნუცა გამოვარდა და თავის ძმას მოეხვია დაჩიმ ხელები მაგრად მოხვია და ყურში რაღაც ჩაჩურჩულა. ნუცა უცბად ჩაიკეცა დაჩმ დაიჭირა და ტახტზე დასვა_

გამყრელიძე (თავი მესამე)

დუდა აიი დაცემა ბიჭი. უსიმპატიურესი, ღია ფერის თმით და მუქი მწვანე თვალებით. მაგარი ბიჭია და მიდის ხოლმე გარჩევები ვიღაც ვიღაცეებთან. ლადო ისიც მოუსიმპატიურებს მართალია ძაან არ მაგარ ბიჭობს მაგრამ რო შეხედავ მიხვდები რომ ეგეც მაგარი ბიჭია,

გამყრელიძე ( თავი 2 )

მეორე დღეს უცნობი მიზეზის გამო სკოლაში სიხარულით წავედი ნუცა გზაში შემხვდა და სკოლაში ერთად მივედით. სკოლის კარებთან ვიღაც ბიჭი იდგა დიდი თაიგულით ხელში - ეხლა ეს თუ ისაა გავაფრენ იცოდე. მითხრა და ჩაიცინა. ნუცა მართალი ყოფილა თაიგულიდან თავი ამოყო

გამყრელიძე

მერამდენე ორი წუთი იყო ვერ გეტყვით. ტელეფონს ყოველ სამ წამში ერთხელ ვუყურებდი და საათს ვამოწყმებდი უცბ უკნიდან ვიღაც დამეტაკა. - უი უკაცრავად. შემოვტრიალდი და დავინახე შავი თვალები რომელშიც ეშმაკუნები დახტუნეობდნენ. მეც შავი თვალები მაქ და ძალიან