პრიზი თუ განაჩენი?! -4-

''-მიბრაზდები?-გაღიმება სცადა ტაისიამ. -არა, უბრალოდ ეს სახელი ჩემთან მეტად აღარ ახსენო.-მოლბა და თავი ჩახარა. -გიყვარს და ამიტომ? -არ მიყვარს და ამიტომ. ტაისიამ მხრები ისე ჩამოუშვა, თითქოს ტვირთი ააცალეს ზურგიდან. ნოემ თალები დააწვრილა, თუმცა

პრიზი თუ განაჩენი?! -3-

''იასამნის სურნელი აქვს... ნაზი და უბრალო...''-ანაზდად გაიფიქრა ნოემ და ქალის ყელისკენ ოდნავ დაიხარა. ტაისიამ უკან გადადგა ნაბიჯი. -რამე მოხდა?-უხერხულად შეიშმუშნა ის. -სუნამო გასხია?''

პრიზი თუ განაჩენი?! -2-

''-აბა, გვირაბიო? ჯოჯოხეთიო, სამოთხეო?-ვერ მოითმინა და განაწყენებულ ქალს მაინც გამოელაპარაკა. -ეს ხომ მთლად ის ქვეყანა არაა. ჩვენ სადღაც მიჯნაზე ვართ. იქაურობას არც მე ვიცნობ.-მოხასიათდა ტაისია.-ნახე, ეს ადელაინია. მისი ფესვები საფრანგეთშია, მაგრამ

პრიზი თუ განაჩენი?!

''-გილოცავთ! ბედის ლატარიაში გაიმარჯვეთ! თქვენ მოიგეთ საგზური იმ ქვეყნად! კიდევ ერთხელ გილოცავთ!-მოისმა მეორე მხრიდან და ნოემ გაოცებაც ვერ მოასწრო, რომ მანქანის ფარების შუქმა თვალი მოსჭრა. ჯერ ის ვერ გაეაზრებინა, რა მოხდებოდა მერე, რომ ძლიერი

სიყვარულის განაჩენი (სრულად)

გაწამაწიაში, ხალხის ჟივილ-ხივილში, ორი სიყვარულით სავსე ადამიანი ერთმანეთისკენ მიიწევდა და აბსოლიტურად ყველას ივიწყებდა. იყო ულამაზესი წუთი, როცა თვალებში ჩახედვით იგრძნეს ერთმანეთის სიყვარული. ჩახუტება ასე საოცარი არასოდეს მოსჩვენებია არცერთს. და