სულის გარდაცვალება

ლექსზე ღამით, რომ ვფიქრობ თვალში ღვარად ცრემლი მაჩნდა,დიდ ტკივილში მე ვიბრძოდი,რომელიც რომ შენით გაჩნდა.წამით მინდა ტკივილები სიყვარულად რომ ვაქციო,ამიტომაც ვიღიმები სითბომ სევდა, რომ დაძლიოს.მახსენდება შენი სახე სითბო შენგან მინაღები

დაბადება და გარდაცვალება

ადამიანებმა არ იციან, რა არის სიკვდილი, არ იციან მისი მნიშვნელობა. სიკვდილი არ არის უბრალოდ ტრაგედია ან შვება, ის გაცილებით მეტია…

გარდაცვალება გულისა

ჩემი ანთებული თვალები,რომელითაც მხოლოდ შენ გიყურებ არაფერს ამბობს? ნუთუ არ გაინტერესებს,როგორ ძლიერ მიყვარხარ.იქნებ გავრისკოთ და ვუთხრათ ერთმანეთს.ნეტავ ზუსტად ვიცოდე,რომ გძულვარ.ნეტავ ღმერთო.მაშინ ვეცდებოდი,რომ დამევიწყებინე.მაგრამ ამდენი წელი ხომ

დაბადება... გარდაცვალება

არასდროს არ დავეცემი, მუდამ წამოვიმართები როცა ვკვდები, არ ვსრულდები, ახლიდანვე ვიბადები.

გარდაცვალება

გარდავიცვალე" სხეული დარჩა მონად მიწისა სულმა დიდება ნახა ზეცაში ... გარდაიცვალა" ჩემი გონება ეხლა ყველაფერს ვხდავ ერთ ფერში .. გარდაიცვალა" მომავლის ფიქრი წარსულმა დაიპყრო ჩემი გონება.... გარდამეცვალა" ემოციები აღარც დარდია აღარც ხალისი....

გარდაცვალება

სული ჩემი განუტევებს სასუფეველს წავალ შორს და ვიქნები საუფლოში ღმერთან ახლოს უფლის გვერდით თუმცა მინდა ხშირად ვგრძნობდე რომ მოდიხარ და გახსოვარ საუკუნედ. და იქ ზემოთ მე ვიპოვი მყუდრო ადგილს, იქ ზემოდან შემეძლება შენი ცქერა იქ ზემოდან შემეძლება

გარდაცვალება

სიამაყით აღსავსე ქალაქი,თავაწეული ადამანები,ყველაფერი შეიცვალა წუთებში,აღარ შემორჩა ქალაქს ის სილაღე,სიამაყე...გარდაიცვალა ტფილისი და გარდაიცვალა ტრაგიკულად ადამიანებიც,ადამიანები რომლებსაც სურდათ თავიანთი სიტყვა ეთქვეთ და არ დასცალდად თქმა,ქალაქი

გარდაცვალება

სამარისებული სიჩუმე, ვახელ თვალს, სად ვარ? აქ რატომ ვარ? ჭაღს მივჩერებივარ,ბუნდოვნად ისმის გულის გამგირავი კივილი, ქვითინი, მ ე შ ი ნ ი ა ..... რა ხდება, სადა ვარ? მცივა, განსხვავებულად მცივა, რა დროა? აქ რატომ ვარ? შავებში ჩაცმული ქალის სილუეტი,