ჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი5) დასასრული
"ჯობდა, წერილები თანმიმდევრულად გამოგეგზავნა. იმდენმა ემოციამ მოიყარა ერთად თავი, რომ ცოტათი არაკომფორტულია. მიუხედავად იმისა, რომ ხუთი წელია ერთად აღარ ვართ, მიჭირს მოგისმინო, როგორ საუბრობ სხვაზე. ამაზე არასოდეს დავფიქრებულვარ და არც მინდა ამისჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი4)
"თომას შეყვარებული ჰყავს. რამოდენიმე დღეა, რაც ვიცი. თავად მითხრა და თან ყოველ წამს იმას მეკითხება, ვიეჭვიანე თუ არა? საშინლად მაღიზიანებს. მგონი, შეყვარებულიც იმიტომ გაიჩინა რომ მე ვიეჭვიანო?! რა ეგოისტი ვარ, თავი ვინ მგონია? მაგრამ ასეა, ის უფროჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი3)
"ზედმეტად შორს ვიყავით ერთმანეთისგან. ის მთის მწვერვალი იყო, მე კი მის კენწეროზე, თოვლში ჩაფლულ პატარა ქოხში გამომწყვდეული პრინცესა, რომელმაც არ იცის თავი როგორ გაართვას დათოვლილ მთებს, არ იცის როგორ გადაურჩეს ზვავს და ამიტომ, არასოდეს გამოდიოდა იმჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი2)
"მე და ლეო, თითქმის ტყუპები ვართ. ორივენი, ერთსა და იმავე წელს, 5 აგვისტოს დავიბადეთ. ის უფრო გვიან, მე უფრო ადრე. მე მთვარის ქვეშ დავიბადე - ღამით. ის მზის ქვეშ -შუადღეს, როცა მზე პირდაპირ შუაში დგას. შენ ახლა გაბრაზდები, ვიცი. ირონიული სიცილიჩემზე უნდა დაგელაპარაკო... (თავი1)
"დღეს ლეოს უნდა შევხვდე, ამ ზაფხულს შევრიგდით. შვიდი თვე დაშორებულები ვიყავით. მაბედნიერებს, დედოფალივით მექცევა, შენსავით. თუმცა, იმ განსხვავებით, რომ ლეო მიზიდავს, აღმაგზნებს. შენთან კი ეს არ მემართებოდა. ლეოსთან მომავალი მაშინებს, ბევრი რამისტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.