63 ნაბიჯი (4)

გაოგნებული ვუყურებ ჩემს გვერდით მჯდომ მამაკაცს და ვცდილობ მასში ის კაცი ამოვიცნო, რომელიც 7 თვის წინ დავტოვე დილით თავისსავე საძინებელში, მაგრამ იმ სახის აღდგენა ძალიან მიჭირს.მანქანას გვერდით

ძველი "მე" წინა წელს რაჭაში დავტოვე (თავი მეოთხე)

საოცარი ადამიანი ხარ დემნა -ოხ მართლა? ეგ ჩემთვის არავის უთქვია -ხოდა კომპლიმენტად შეიფერე-ვუთხარი და გავიცინე -მატასი ეველინს აპატიე რა -არავითარ შემთხვევაში ეს როგორ ვაპატიო ხოარ გაგიჟდი? -ძალიან ნანობს თავის საქციელს, პატიების თხოვნა უნდა, იქნებ

ძველი "მე" წინა წელს რაჭაში დავტოვე (თავი მესამე)

მიჩქარდებოდა და ყველა ნათქვამზე მასთან გავრბოდი-მწარედ ჩამეცინა-თავიდან გეგა ყურადღებას არ მაქცევდა თუმცა შემდეგ ისიც დამიახლოვდა, ჩემთან ურთიერთობა გადაწყვიტა რაც სიმართლე გითხრა ძალიან გამიკვირდა. დღითიდღე ვრწმუნდებოდი რომ გეგა მიყვარდა და ისიც არ

ძველი "მე" წინა წელს რაჭაში დავტოვე (თავი მეორე)

იცოდე გუგას ხელი არ ახლო, გაფრთხილებ ის იმაზე მეტს ნიშნავს ჩემთვის ვიდრე ფიქრობ-ხოდა ზუსტად ეგ მაინტერესებს რას ნიშნავს შენთვის ეგ ბიჭი-მითხრა და სახლის კედელთან მიმიტყუა-დემნა გეყოს-

ძველი "მე" წინა წელს რაჭაში დავტოვე (საცდელი)

ზამთარში რატომ არ ჩამოხვედი? -გეგა ეს შენი საქმე არ არის და საერთოდ აქ მოსვლას არც ვაპირებდი სხვა მეგობრებთან მივდიოდი, ნამდვილ მეგობრებთან-ვთქვი ირონიულად და ფეხზე წამოვდექი. გზას გავუდექი თუმცა ცრემლები ვერ შევიკავე, თავისთვის წამომივიდა