როცა იბრძვი, გწამს, გიყვარს! –4– (დასასრული)

ცხოვრება კამფეტი არ არის, მუდამ ტკბილი გემო რომ ჰქონდეს. არც ფუნთუშაა, ზედ დაყრილი შაქრის პუდრა და ქიშმიშები რომ შეჭამო და შიგნეულზე უარი თქვა. მთავარი შენი მონდომებაა, ამ მონდომებას კი რაღაც მიზანი და სტიმული სჭირდება! ზოგის შემთხვევაში ეს

თაღლითი და მატყუარა (დასასრული)

-თქვენი? რა თქვი თქვენიო?-იცინის დადა.-ნუ, რახან თქვენ გინდათ, რომ ჩემი მატყუარა გერქვათ, მუდამ ასე იყოს!-მეუბნება დადა. ვწითლდები, ჩემს ნათქვამს რომ ვიაზრებ, თუმცა მეც ეს არ მინდოდა?! -მეგონა, არ მაპატიებდი!-ვამბობ მე.-გამაოცე!-ავღნიშავ. -ახლა უფრო

მხოლოდ მთებშია ბედნიერება -6- (დასასრული)

მინდა რომ სულ ჩემს გვერდით იყოს.ვხვდები რომ ჰაერზე მეტია ჩემთვის.მის გარეშე ჩაიც კი ფილტვებს მიციებს. როდესაც ვიყურები მის თვალებში და ჩემს ანარეკლს ვხედავ, ჩემზე ბედნიერი ადამიანი არ დაიარება ამ სამყაროში...! ნათქვამია ხშირად რთულ გზებს ულამაზეს

მექალთანე თუ მესაკუთრე .....(დასასრული)

თავში მხოლოდ დიტო მიტრიალებდა, მხოლოდ მას შეეძლო ჩემი დახმარება და გადავწყვიტე დამერეკა.-დიტო, შენი დახმარება მჭირდება.-რამოხდა გიო?-მოკლედ ერთი მეტენება და მეუბნება რომ ჩემგანაა ორსულად, მეკი მგონია მატყუებს და მოკლედ მჭირდები რა...

რა ავირჩიო სიყვარული თუ შურისძიება?(10-15)(1 ნაწილი დასასრული

ბავშვებოოო ესეც პირველი ნაწილის დასასრულიიი იმედი მაქვს მოგეწონებაათ მიყვარხართ ძალიან ძალიან და უზომოდ გამახარეტ თქვენი კომენტარებით წინა ისტორიაზეე მადლოობთ♡♡♡-სასწრაფო საქმეა ლილე საფრთხეშია-თქვა აღელვებულმა -შენ რო შეშინებული ხარ დაჟე შენზე დიდი

მინდა მიყვარდეს თავი 50 (დასასრული)

ძალიან,ძალინ,ძალიან დიდი ბოდიში ჩემო საყვარლებო ამდენი ხნით რომ დავაგვიანე.არ მინდოდა მართლა ისე დამემთავრებინა რომ უგულოდ დაწერილი გამომსვლოდა ამიტომ ვერ ვწერდი აქამდე.მუზა არ მყავდა.იმედია ძალიან არ გამინაწყენდებით.მიყვარხართ და ველი თქვენს

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (დასასრული)

-ეკა,მიყვარხარ! -რა მერე?-გაეცინა გოგონას. -მიყვარხარ,ვგიჟდები შენზე.... -ჰო არა? კარგი..რა გინდა? მადლობა გითხრა? რას ითხოვ ამ სიყვარულის სანაცვლოდ? -უბრალოდ..უბრალოდ..-მაჯაზე ხელი მოკიდა ეკას...ისევ იგრძნო მონატრებული სითბო და შეაგრილა გოგონას....

მამიკოს ფულებით განებივრებული გოგონა.. დასასრული

-იცოდი, თუ პინგვინმა პარა იპოვა მას არასოდეს მიატოვებს.. -ჰმმ.. -გახდები ჩემი პინგვინი? - ღიმილით უთხრა და ჯიბიდან წითელი ბახტრის ყუთი ამოიღო.. -ალექსანდრე.. - ღიმილმა გადაურბინა სახეზე და სიხარულის ცრემლები წამოუვიდა.. - რა თქმა უნდა გავხდები -

შენი თამუნია... დასასრული (თ.ჯ)

დრო გადიოდა... მეკი ისევ ისე ვიყავი, როგორც არასდროს, იმაზე ცუდად ვიდრე ოდესმე, და ვიცოდი, რომ ეს ის ბოლო წერტილი იყო დასახული გზისა, საიდანაც უკვე წრეზე უნდა დამეწყო სიარული, საიდანაც სხვა გამოსავალს ვერ ვიპოვნიდი, ან როგორ ?!..

- მისტერ უჟმურო ოდესმე იცინით? (15, დასასრული)

ემილი - გავანადგუროთ ეს ბო..ი - შევუბრუნდი გოგოებს, როდესაც მათეს სახლიდან გამოვედით და ცრემლები შევიმშრალე.. - იქნებ აქედან არ წასულიყავი