ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (8)

-დაგეხმარები აბა რასვიზავ(ლუკა) -ფრანებით ანგელოზო რომ დავუწეროთ და ბევრი ფრანი გავუშვათ მიწაზე ცეცხლოთ გული და მიყვარხარ დავუწეროთ და ხო კიდევ ბევრი ბუშტები და ვარდები საგვჭირდება რომელიმე ჯგუფს დავურეკოთ და ვუმღეროთ რასიტყვი? გაოცებული მიყურებდა

ეს სწორედ ისაა რაც შენ გგონია პატარავ თავი 3

მესამე თავი-ალო ჯეს- ამ სახელის წარმოთქმამ ცოტა არ იყოს შვება მომგვარა. -ალო მია, როგორარხარ? არ გძინავს? როგორ მოეწყვე? როდის უნდა ჩამოხვიდე ჯექსონვილში? -კარგი დააცადე ცოტა სული მოითქვას-ვიღაცის სიცილი გავიგონე ტელეფონში, აშკარად ნაცნობი ხმა იყო

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (7)

-ერთზე ვფიქრობდი. -მეტყვი ვიზე?(ლუკა) -ალექსანდრეზე -მართლააა მოგწონს თუ გიყვარს?(ლუკა) -მიყვარს მასთან რომ ვარ ბედნიერი ვარ მგონია რომ დავფრინავ ყელაფერი მავიწყდება რაღაც ამოუცნობს ვგრძნობ. -ესეიგი გიყვარს.(ლუკა) ვისაუბრეთ ალექსანდრეზე მომიყვა რომ

ეს სწორედ ისაა რაც შენ გგონია პატარავ თავი 2

გაყინულმა მივირბინე კარებთან და გაიღო თუ არა შიგნით შევვარდი, თვალებით კიბე მოვძებნე და ჩემოდნიანად ავირბინე. -მია! სად მიდიხარ?-დამიძახა ესმემ. -წავალ ჩემთვის ოთახს ავარჩევ, თორემ შენ ყველაზე საუკეთესოს ამწაპნი-ესმემ გადაიხარხარა და თავი დამიქნია.

ეს სწორედ ისაა რაც შენ გგონია პატარავ

ვერ ვიჯერებდი... ნუთუ ეს სიზმარი არ იყო? ახლა ჩემი ცხოვრების ახალი და ბნელი ეტაპი იწყებოდა. საქმე იმაშია, რომ ჩემი თბილი და მზიანი ქალაქი ფორკსი დავტოვე და საცხოვრებლად ჯექსონვილში გადმოვედი. მხოლოდ ქალაქის დატოვებას ვინ ჩივის, ქალაქთან ერთად ჩემი

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (6)

-გაიღვიძე რიგორ გეძინა(ალექსანდრე) თავისებურათ თბილად ჩამეხუტა -წამო ჩაის დაგალევინებ (ალექსანდრე) სამზარეულოში გამიყვანა ჩაი მომცა -მარიამ სახეზე ფერი არგადევს რას მიმალავ რა მოგივიდა მითხარი (ალექსანდრე) -არვიცი როგორ გითხრა არშემიძლია ლაპარაკი.

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (5)

-არშემეხო. -დამშვიდდი რამოგივიდა (ალექსანდრე) ალექსანდრეს ჩავეხუტე -გთხოვ წამიყვანე აქედან რაც შეიძლება შორს. ალექსანდრემ ხელში ამიყვანა და მანქანაში ჩამსვა. არვიცი სად მივდივართ და არც მაინტერესებს მხოლოდ ის მინდა დავივიწყო ყველაფერი რაც დამემართა

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (5)

ფეხი პირდაპირ სასქესო ორგანოში ამოვარტყი (მოგეხსენებათ მაგ დროს ბიჭებს რაც ემართებათ) კარები უცებ გავაღე და გავიქეცი არავინ იყო დერეფანში ყველა გაკვეთილზე იყო სკოლის უკან დავჯექი ტელე ავიღე და ალექსანდრეს დავურეკე

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა? (4)

ალექსანდრესთან მივედი ის კი ჩამეხუტა -კაი ნუ გამგუდე -ისეთი საყვარელიხარ მინდა სულ ჩახუტებული მყავდე(ალექსანდრე) -სახში არ წამიყვან? მაშინვე მომშორდა და მანქანაში ჩამსვა.

ეს ჩემი ქალაქია და აქ აღარაფერია ჩემი

ეს ჩემი ქალაქია და აქ არაფერია ჩემი. ვდგავარ და ლექსებს ღერებზე ვყიდი, იქ სადაც არ ეწევიან, იქ სადაც ზუსტად იციან, რომ მოწევა კლავს. არ მჯერა სახურავების, ხიდების, ღრუბლების, საიდანაც არავინ გადმომხტარა. არც მდინარეების, ზღვების, ოკეანეების,