ეტლი!

ამ ფაქტის შემდეგ მთელი სამი თვე ვიყავი უგონოდ. ერთხელაც კი ხეიბარმა გავიღვიძე. საუბედუროდ სიარულის უნართან ერთად ბავშვობის მეგობარიც დამეკარგა. იღბლიანი ხარო დაცინვასავით ჩამესმოდა ყურში.-იღბლიანი მე კი არა თომა აღმოჩნდა

ეტლი 4

სანამ დანი ჩემს გვედით არ იყო,მისი სიშორე კიდევ უფრო დიდ მოტივაციას მაძლევდა.ვვარჯიშობდი არაფერს არ ვიშურებდი არც დროს ,არც ძალას ,არც ენერგიას.ყოველ საღამოს ტელეფონეზე ვეკონტაქტებოდი იყო ღამეები რომლებსაც ვათევდით საუბარში როცა დანი ერთი თვის

ეტლი 3

დღეები წამის უსწრაფესად გადიოდა,იმ უბედურ დღეებს როდი გავდა რომლებიც მიიზლაზნებოდნენ და წინ არაფერს მახვედრებდნენ.ყველაფერი შეიცვალა როგორც ზღაპარში.დანიმ ყველა ჩემი ოჯახის წევრი დაახლოვა ახლა ჩემი მშობლები მხოლოდ სამსახურით კი არა შვილებიდაც

ეტლი 2

ჩემი მიჯაჭვული ცხოვრება კიდევ უფრო მიჯაჭვული გახდა.მაგრამ ახლა იმ კაფეზე ვიყავი მიჯაჭვული სადაც დანი მუშაობდა.სპეციალურად იმ დროს მივდიოდი მისი წამოყვანა რომ მე შემძლებოდა.დანი კი არაფერს მაგრძნობინებდა ჩემს ეტლზე და ეს ყველაზე მეტად

ეტლი

ასეთ გამონათქვამებს ძალიან ხშირად ვისმენდი ზოგი ადამიანისგან,ზოგიც კი უბრალოდ აღფრთოვანებული იყო ჩემით ან ჩემი ფულით. ყოველ ღამე ძვირფასი მანქანით ,ყველაზე პრესტიჟულ კლუბში მივდიოდი და დილას მინიმუმ