ფიფქის ეფექტი [თავი 5]

–თოვს...–გახარებულმა წამოიყვირა და თავიდან ამოუვარდა ვაჩეც და ''სიყვარულიც''. თბილისში რამდენი ხანია ამხელა თოვლი არ ღირსებია. აქ კი როგორ ბარდნის, გადაპენტილია მთები, გორები, ხეები, ბუჩქები... და უმალ გადაიპენტა დარიას გონებაც. წინასწარ იყო

ფიფქის ეფექტი [თავი 4]

''დარია არ განძრეულა. ხვდებოდა რამდენად უღირდა ვაჩეს ეს ჩახუტება და თანაც ისიც არ იყო დიდად წინაამღდეგი. მამაკაცის სურნელი აბრუებდა და ნეტარებაში გადავარდნილს კიდურები შეყინვოდა. აქამდე სულ არ ციოდა. ახლა კი ციებ–ცხელება ჰქონდა.

ფიფქის ეფექტი [თავი 3]

ფეხზე წამოდგა და დარიას მიმართულებით დაიძრა. რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა, მოწყვეტით დაჯდა გოგონას გვერდით და გულში ჩაიკრო გაშეშებული სხეული. იმ დროს არანაირი ცუდი განზრახვა არ ჰქონია... უბრალოდ გრძნობდა! დარიას გრძნობდა!

ფიფქის ეფექტი [თავი 2]

–ვაიმე, რა დამთხვევაა მეც!–ტაში შემოჰკრა და ლამის ჩაეხუტა თანამგზავრს. –შემთხვევითობა არ არსებობს!–აღნიშნა ღიმილით და დარიას ახლა კი მართლა დაესხა რეტი. ''ეს ღიმილი ასე როგორ უხდება''–გაიფიქრა შეწუხებულმა და რამე სისულელე რომ არ მოემოქმედებინა,

ფიფქის ეფექტი [თავი 1]

ტაქსს ხელი დაუქნია და სირბილით გაექანა მისკენ. აქეთ–იქით დაბნეული იყურებოდა, თან რძისფერ ჩანთაში საფულეს ეძებდა. ქერა თმა ზურგზე დაეყარა და ზამთრის ყინვისგან დასაცავად, პალტოში რაც შეეძლო იფუთებოდა.