დაგივიწყებდი, მაგრამ ვერ ვასწრებ...(5)

მთავარი ჩვენს ცხოვრებაში ის იყო რომ ყოველთვის ყოველ წამს და ყოველ წუთს ერთმანეთზე ვფიქრობით არ იყო მომენტი რომ თუ ვერ იცლიდა არ გავეფრთხილებინე მისი პუნქტუალურობა კი ეჭვიანობას მიღვიძებდა არადა საერთოდ არ მიყვარს კაპასა შეყვარებულის როლების მორგება

დაგივიწყებდი, მაგრამ ვერ ვასწრებ...(4)

გადიოდა დრო უფრო და უფროო თბილები ვხდებოდით ერთმანეთის მიმართ უფრო მეტ სიყვარულს გამოვხატავდით და რაც მთავარიაა ბედნიერები ვიყავით...ნეტავ რა იყო ამ ბედნიერების მიზეზი,მართლაც რომ ძალიან პატარაა რაღაცაც კი კმარა ბედნიერებისათვის....საბა მიყვარდა და

დაგივიწყებდი მაგრამ ვერ ვასწრებ...(3)

__ნუკი მე შენ... გაკომპლექსებ?-უარის ნიშნად თავი გავაქნიე და მანაც შვებით ამოისუნთქა და გაიღიმა... __აი მე კი ძალიან თავისუფლად ვარ -უცებ წამოხტა და მეც ამაყენა დამაბზრიალა და უმაგრესად ამეხუტა ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა ვერ გავიაზრე და დიდი ხმით

დაგივიწყებდი, მაგრამ ვერ ვასწრებ...(2)

როცა ჩნდება ადამიანი ვინც რაღაცას შეცვლის შენში ყოველთვის გიტოვებს კვალს თუმცა როგორი იქნება ეს კვალი ცხოვრება გვაჩვენებს...ჩემს ცხოვრებაში საბას გაცნობის შემდეგ ბევრი რამ შეიცვალა ის ჩემი მეგობარი იყო დიახ მეგობარი და სხვა არაფერი... მე

დაგივიწყებდი მაგრამ ვერ ვასწრებ...

ალბათ იფიქრებთ რაიმე სულელური ამბავია რომლის წაკითხვაც არ ღირს, დიდი წარმოდგენა აქვს დამწყებ მწერალს თავის თავზე და გადმოსცემს ნაბოდვარ ტყუილსო..ჰმმ მინდა გითხრათ, რომ ცდებით რათქმაუნდა მკითხველის გადასაწყვეტია წაიკითხავს თუ არა ისტორიას, მაგრამ