ზეცა თავისას არ კარგავს! -5-

''-ჭირვეული პატარძალივით მეკინკლავები, მაგრამ საქმე იმაშია, რომ მე არ ვარ მზრუნველი და სულგრძელი ნეფე.-შედარებას ახდენს მამაკაცი. -ქართულში რა ნიშანი გყავდა, შიო? მე ხუთიანს არ დაგიწერდი. თუ ათიანები იყო უკვე შენს დროში?-დამცინავ კითხვას ვაგებებ.''

ზეცა თავისას არ კარგავს! -4-

რას მკარნახობდა ის? იმას, რომ ეს გადაწყვეტილება უნდა მიმეღო. იმას, რომ წინაამღდეგ შემთხვევაში ჩემი სინდისის ხმა გამაყრუებდა. იმას, რომ შიო ერთი ჩვეულებრივი გამვლელი არ არის და კიდევ იცით, რას? რომ შიო, მე და თათა იქ, ირმის ნახტომში დაგვაკავშირეს

ზეცა თავისას არ კარგავს! -3-

''იქნებ საერთოდ აღარ ვიგრძნო თათას მიმართ იმის მსგავსი არაფერი, რაც მის დაბადების დღეს მოხდა? ამის გაფიქრებაზე გული საეჭვოდ მეწიწკნება. შეუძლებელია ყველაფერი უცებ არაფრად იქცეს, იმდენად დიდი მანძილია ამ ორ სიტყვას შორის.''

ზეცა თავისას არ კარგავს! -2-

''ჩემი სიხარულის მიზეზი მარტო ის კი არ არის, რომ ჩემს დისშვილს ჩემი სახელი ჰქვია, ასევე ის, რომ ნიცას არ დავვიწყებივარ, მუდამ ვუყვარდი, მუდამ ნანობდა, მუდამ სურდა ძველ დროში დაბრუნება და ყველაფრის შეცვლა... როცა მას უყურებდა, მე ვახსენდებოდი...''

ზეცა თავისას არ კარგავს! -1-

''მიყვარს, შეცდომას უშვებს, ვბრაზდები, ვპატიობ... არ მიყვარს? შეცდომას უშვებს, ვკიცხავ, ვთათხავ, მიწასთან ვასწორებ, გულში ვჭორავ და ვივიწყებ. მშვენიერი ტაქტიკაა, არა? რა ვქნა, ქვეცნობიერი არ მეკითხება, თავისით წყვეტს, რა როგორ უნდა გააკეთოს...''

ზეცა აშლილია

ზეცა აშლილია ჩუმი სუიციდით თავს ვიკლავ და მგონი გეტირები ჩემს სიტყვებზე გთხოვთ ნუ იცინით საშინელ სიზმრებს ვფიცავ შევიშლები, ახლა ამინდია სეტყვით არეული შეშლილია ეს სამყარო მე რომ პოეტი ვარ შენ კი მთვარე და თვითონ მთვარეული, ხოდა რას ვამბობდი